ආයෙත් මං වැඩට

සතුට -දින නියමයක් නැතිව කල් දමා 

හදවත -දොරගුළු ලා වසා 

නිදිමත -ලෝභ ලෙස සීමා කර 

මනසට -වදදී නැගී සිටින්නට 

විසිහතර පැයේම

ආයෙත් මං වැඩට

තෑග්ග

ඒ දිගු දවසක නිමාවයි .හුරු පුරුදු පරිසරයෙන් හැතැක්ම දාස් ගාණක් එහා තනි  වී ඇත.වෙලාව වෙනස නිසා නිදිමත අහලක නැත. රෑ ගෙවාගන්න කෝපි එකක් බොන්න තද උවමනාවකුත් ඇත .සැහැල්ලු ඇඳුමක් ඇඟලා කෝපි බොන්න සිතා ලා නිල් පැහැ තරමක් ලොකු සැහැල්ලු ටී ශර්ට් එකත් එහිම කොටසක් වූ දනිස් තෙක් දිග සැහැල්ලු ලොකු කොට කලිසමත් අතටගත් ඇය ප්‍රකට වෙලඳ නාමයක් සහිත එහි ලේබලය දෙස බලමින් නොදැනීම කල්පනාවකට වැටුණාය .

දිනපොතේ අවසන් කල යුතු වැඩ ලයිස්තුව සටහන් වී ඇත .රාජකාරි වැඩ මෙන්ම ගමන යාමට පෙර සපුරා ලියයුතු පුද්ගලික වැඩ කටයුතු ද එහි සටහන් වී ඇත .වරින් වර පරිගණකයට එබෙමින් කලයුතු රාජකාරි අවසන් කරමින් ඒ අතර වාරයේ ලද අවසරයෙන් ඇඳුම් බෑග් පැක් කරමින් ,වැදගත් රාජකාරි දුර ඇමතුම් දෙමින් ,ගෙන යා යුතු පොත් පත් එකතු කරමින් ඇය එහා මෙහා දුවන්නීය.නවාතැන් කාමරය යක්කු නැටූ පිටිය මෙන් හැඩි වී ඇතත් එය අස්කිරීමෙන්ද පලක් නැත .කෙතරම් කාර්ය බහුල වුනත් කොහේ යතත් මේ ඇඳුම් බෑග් පැක් වෙන්නේ ඇගේ අතින්මය . පරිගණක තියර දෙසින් සිහින් සද්දයක් එයි .

"හලෝ ආ යූ රෙඩි විත් පැකින්ග් ?" 

ඇය දුව ඇවිදිමින්ම පරිගණක තිරය දිහා බලන් උත්තර බඳියි .සුපුරුදු ලෙස ගෙන යා යුතු දේ වල් නැවත මතක් කිරීම සිදුවෙයි . සීතලට අඳින අත් දිග ජර්සියත් ,රතු පැහැ මෝස්තර වලින් යුත් ඉන්දියානු සාලුවත් , නවාතැන මග තොට විස්තර සහිත කාර්යාලයෙන් එවූ ඊමේල් පණිවුඩ පිටපත් , අමතර උපැස් යුවල , කැමරාවට අයත් ආම්පන්න මේ වැදගත් ලයිස්තුවට හැමදාම වගේ ඇතුලත්ය .

"හරි හරි ඒ ඔක්කොම තියෙනවා"ඇය නැවත කලබලෙන් උත්තර දෙන්නීය .

"බලන්න ඔයා පිටත්වෙන වෙලාව ?"

නැවත පරිගණක තිරය දෙසින් අණ කිරීමකි .

"ප්‍රශ්නයක් නෑ තව ගොඩක් වෙලා තියේ .හෙට දවල් දොලහයි තිහටනේ "

. ඇය නොසැලකිල්ලෙන් උත්තර දෙන්නීය ,

"නිලූ හොඳට බලන්න ආයෙත් "එවර වඩාත් ඇගේ අවධානය ගන්නට වෑයම් දරන හැඩකි . 

මොන කරදරයක්දැයි හිතෙන් බනිමින් ඇය පිටත්වියයුතු වෙලාව බලන්නීය .දෙවියනේ ......ගමන පිටත්වෙන්න ඇත්තේ එදින එලිවෙන පාන්දර යාමයේ දොලහයි තිහටය .ඇගේ සියොලඟම සීතල වී යයි .තව වැඩි වෙලා නැත .දැන් වෙලාව හවස දෙකට පමණය . තව දෙපැයකින්වත් කොලඹ බලා යා යුතුය .තාමත් පැක් කර ඇත්තේ බාගෙටය .අද ගමන යන්න සූදානමක් කොහෙත්ම නොතිබුණත් නියමිත ලෙස මේ ගමන යා යුතේ අද මැදියම් රැයේය .

"කලබල වෙන්න එපා ,බය වෙන්න එපා .හිමින් පැක් කරන්න .වෙලා තියේ .මම උදවු කරන්නම් . ''

හැතැක්ම දාස් ගාණක් එහා සිට පරිගණක තිරය මත ලියැවෙන මේ වදන් හිතට අස් වැසිල්ලකි .පැය බාගයක් ඇතුලත හැම දෙයක්ම පැක් වී හමාරය .කොලඹ යන්න වෙන්කර තිබූ වාහනයටද නැවත කතා කර ගමන් වෙලාවේ වෙනස දැනුම් දී එය ගෙන්වාගැනීමට කටයුතු සිදුවුණි .

"කලබල වෙන්න එපා , ටිකක් මහන්සි අරින්න . මම කෝල් කරන්නම් ".නැවත පරිගණක තිරයෙන් මතුව එන වදන් පෙලකි . 

"පරිස්සමින් යන්න .මම ආයෙත් කතා කරන්නම් රෑට නිදිමත නොවෙන්න ."

 දුරකතන ඇමතුම අවසන් වන්නේ එසේය . නින්දත් නොනින්දත් අතරින් විඩාව මැදින් ගුවන්තොට බලා පිටත්වූ වෙලේ සිට වරින් වර ලැබුණ දුර ඇමතුම් නිසා නිදිමත නොවී ඉන්න පුලුවන් විය .අවසන් දුර ඇමතුම ලැබුණේ ගුවන් යානයේ දීය .

"ගිහින් ස්කයිප් කෝල් එකක් දෙන්න නැත්නම් සිම් එකක් අරන් කතා කරන්න ".ඒ ආයාචනයකි . 

"ඇති යන්තම් ෆ්ලයිට් මිස් නොවුනා" ඒ සමග විහිලුවකින් කතාව අවසන් වෙයි 

පැය දහයක පමණ වෙහෙසකර ගුවන් ගමනක් අග ඈ නවාතැනට ආවාය . දුර ඇමතුමක් හෝ ඊ මේල් පණිවුඩයක් යැවීමට වඩා තෙහෙට්ටුව නිවාගතයුතුය . නින්දක් නැතිව ගෙවුන දවස බොහෝ වෙහෙසකාරී නිසා නවාතැනට ආ ඇය වහා නින්දට වැටුණාය .ඇහැරෙන විට බොහෝ රෑ වී තිබුණි . අන්තර්ජාල පහසුකම් ලැබුනද එය එතරම් හොඳ සම්බන්ධතාවක් නොවීය .කෙසේ හෝ ඊ මේල් පණිවුඩ බලාගැනීමට හැකි විය .ඒ වනවිට ඇය කරදරයක් නැතිව ගමනාන්තයට ලඟා වූවාදැයි විමසා ඊ මේල් පණිවුඩ හතරක් ලැබී තිබුණි .යුහුසුලුව ඊට පිලිතුරු දුන් සැනින් නෝක්කාඩු බස් මුසු වූ පිලිතුරක් ඇයට ලැබුණි .ඇය ඊට පිලිතුරු ලිව්වේ තරහිනි .

"හිතන් ඇති මට වෙන වැඩ නෑ කියලා .මොනවත් කරගන්න බැරි පොඩි එකෙක් නෙවෙයි මම"  .ඈ තරහෙන් සිතන්නීය .සතියක්  යන තෙක් ඇය නැවත ඊ මේල් පණිවුඩ යැව්වේ නැත .දුර ඇමතුමක් දුන්නේත් නැත .එහෙත් ඇගේ දුක සැප විමසා ඊමේල් පණිවුඩ ගනනාවක් ලැබී තිබුණි . ඒ කිසිවකට උත්තර නොලිව් නමුත් ඇය ඒ සියල්ල කියවීමට අමතක නොකලාය .

"පවු සෑහෙන්න මං ගැන කරදර වෙනවා "ඇයට සිතුන වාර බොහෝය . 

ඔවුන් හමුවන්න හිතන් උන්නේ  දෙසැම්බර් අග නිවාඩුවටය . "සර්ප්‍රයිස් එකක් දෙන්නවා නොදැනෙන්න" ඇය හිතුවාය 

සුපිරි ඇඳුම් සාප්පුවකට ගිය වෙලාවක ඇයට මේ ලා නිල් පැහැ ටී ශර්ට් එකත් කොට කලිසමත් සහිත නිදන ඇඳුම නෙත ගැටුනි .එය ප්‍රියමනාපය . නිල් පැහැයට ඈ බොහෝ ප්‍රිය කලාය .එය සුව පහසු හා පිලිගත් වෙලඳ නාමයකින් යුත් ඉස්තරම් වර්ගයක එකකි .තරමක් මිලෙන් වැඩි වුවත් තෑග්ගකට කදිම නිසා දෙවරක් නොහිතා මිලට ගත්තාය . 

මේ තෑග්ග  මිලට ගත්තේ දැන් දෙවසරකට පෙරාතුවය .එහෙත් ඔවුන් සිතූ ලෙස ඒ දෙසැම්බරයේ අග එකිනෙකා හමු වූයේ නැත .ඒ දෙසැම්බරය යලි  උදා වූයේත් නැත .ඉන් පසුව ඇයට  බොහෝ ගමන් බිමන් යෙදුනි.ඒ සියල්ල ගැන වගබලා ගන්නට ඇයට සිදුවුනේ තනිවමය . දෙවසරක් ඇගේ අල්මාරියේ වූ නිල් පැහැ නිදන ඇඳුම මෙවර ඇගේ ඇඳුම් බෑගයට පැක් වී ආවේය .අවසානයේ තෑග්ග එහි නියම හිමිකාරයා වෙනුවට ඇයටම පරිහරණය කරන්න සිදුවී ඇත . 

අරණකට පෙම් බැඳ

අරණකට පෙම් බැඳ 

සරත් සමයක 

ගිම් නිවා යන්නට 

උයනක තනිවුන 

හෙවණැල්ලක්

පසුම්බියක් හා 

සීත කබායක්

ලෙට්ස් හැවු අ කොෆී -Incomplete Stories

එලියේ වහිනවා හෝ ගාලා ඒත් මොකද්ද  ලතාවකට . ඔෆිස් කාමරේ ඒ සී එක ගොඩක් වැඩියි දහ නවයක් විතර සෙල්සියස් .මම කැමති වහිද්දී කාමරේ ඇතුලේ සීතලට තියෙන්න . සීත වැඩි නම්  අත් දිග ටී ශර්ට් එකක් තියේ ලොකර් එකේ .ඒක අඳිනවා . හ්ම් පසුබිමින් මම කැමතිම එල්විස් ප්‍රෙස්ලිගේ , නීල් ඩයමන්ඩ් ගේ හා නන්දාගේ  සින්දු වාදනය වෙනවා .මොනවදෝ අඩුවකුත් හිතට දැනෙනවා .ඔහ් හරි දැන් මතක්වුනේ 

ඉන්ටර්කොම් එකෙන් දෙසිය විසිපහට කෝල් එකක් ගත්තා 

"තිලක් ගාණට සීනි දාලා ,කිරි දාලා උණු උණු නෙස්කැෆේ ලොකු මග් එකක් ගේන්න "

'මිස් උදේට තේ බිව්වේ දැන්නේ "

"කමක් නෑ තව එකක් ගේන්නකො"

"හරි "

විනාඩි දහයකින් දුම් දාන නෙස්කැෆේ මග් එක  මේසෙ උඩ .මම හිමින් මග් එක අතින් අරන් වැස්ස දිහා බලන් සංගීතෙට කන්දෙනවා .මේ කාමරේ වෙන කවුරුත් නෑ . 

පර්ෆෙක්ට් ඩේ ටු ෆිනිශ් මයි රිපෝර්ට් කියලා හිතෙනවා ....හවස් වෙනකොට හොඳ රිපෝර්ට් එකක් ලියලා .එදා දවස ගෙවෙද්දී මගේ මේසෙ උඩ නෙස්කැෆේ  බීල හිස් වුන කෝප්ප පහක් විතර තියේ . 

***************

කෝල් එකක් 

"හලෝ ...අද ඔයා කොලඹද ? ,මොනවද හවසට ප්ලෑන් ?"

"මුකුත් නෑ .අද ඉක්මනට වැඩ ඉවරවේවි "

"හරි එහෙනම් යමු තුම්මුල්ලේ බැරිස්ටා එකට "

මම හිමීට ඇස් පියා ගත්තා .... රීඩ් ඇවනියු එක ,විසාල මහ ගස් , ග්‍රවුන්ඩ් එක බෞද්ධාලෝක මාවත , එලියේ සමර් හට් ,කැම්පස් එක, හුරු පුරුදු පරිසරය ....මට නොදැනී හීන් හිනාවක් මූණට ආවා 

"හරි මම හරියට පහමාරට එතැන " 

"ඕ කේ මම එනවා .ලෙට්ස් හැවු අ කොෆී" 

"යැන්කි ස්ටයිල්ද , මහ රැජිණගේ ක්‍රමේටද ?"

මම එයාට විහිලු කලා .අපි දෙන්නම මහ හයියෙන් හිනා වුනා 

මාස ගාණකින් අපි මුණ ගැහිලා සුපුරුදු  කතා  මල්ල ලිහුවා .ඇත්තම කිව්වොත් අපේ සාමාන්‍ය ජීවිතේ ඉඳලා ඔෆිස් වල තියෙන එදිනද මැනේජ්මන්ට් ප්‍රශ්න දක්වා .කතාව ඇදිලා ගිහින් නගර සංවර්ධනය ගැන අපි කියවනවා .මිනිසුන්ට ප්‍රිය මනාප නගර බිහි කරන්න ඕනේ සැලසුම් .... දුම් දාන ලොකු කැෆේ මෝචා දෙකක් හිස් වෙනවා .අහස කලු වෙලා පොද වැස්ස කඩන් වැටෙනවා .අපි සමර් හට් එක ඇතුලේ .පොද වැස්ස මහ වැස්සක් වෙලා , කැට්ස් ඇන්ඩ් ඩෝග්ස් වහිනවා .අපි තාම අර්බන් ප්ලෑනින්ග් .....සමර් හට් වල හිටි උදවිය ඇතුලට ගිහින් .අපේ කකුල් තෙමාගෙන වැහි වතුර ගලනවා .හිරිකඩ පින්න ගහනවා .හොඳටම රෑ වෙලා .ඒත් අපේ අර්බන් ප්ලෑනින් කතන්දර නැගලා යනවා .ඒ වෙනකොට අපි හිතමින් හිටියේ නගර වල උයන් හා කාණු පද්ධතිය සකස්විය යුතු ආකාරය ,අපේ රටේ සරසවි වල  වාස්තු විද්‍යා ,ඉන්ජිනේරු පීඨ වල සිසුන් අර්බන් ප්ලෑනින් ගැන දැන ගන්න ඕනෙ  වැදගත් ටෙක්නිකල් නොවෙන ඒත් මිනිස්සුන්ට හිතකර කාරණා . 

*************

එකක්ද ?දෙකක්ද ?වැඩ .කීයක් කියලා ඉවර කරනද ? කොටේෂන් ඇනැලිසිස් එක කරද්දී දැක්කේ ගොඩක් පරස්පර මතුවෙනවා .ඔඩිට් එකක් ආවොත් ඔක්කොම ප්‍රශ්න කරනවා ෂුවර් . හ්ම් ...දවල්ට කෑම කන්න ඕනේ .වෙලාව බැලුවා .ඔහ් එකයි... .තව පැය බාගෙකින් බ්ලැක්බෝර්ඩ් සෙෂන් එකක් ඔන් ලයින් .බත් කන්න වෙලා නෑ .පහල තියෙන පෙරේරා ඇන්ඩ් සන්ස් ගාවට ගියා 

"මිස්ට නෙස්කැෆේ එකක් නේද ? ටේක් අවේ ද ?"

.එතන මල්ලි දන්නවා මම එන විදියෙන්ම ලිඩ් එකක් දාලා ටේක් අවේ නෙකැෆේ අරන් දුවන්න එන වග 

දවස ඉවර වෙනකොට හොඳටම හෙම්බත් වෙලා .හවස හතයි . තනියම නෙකැෆේ එකක් බොන්න යන්න හිත .පොද වැස්ස  ඒ අදහස අනුමත කලා වගේ . පෙරේරා ඇන්ඩ් සන්ස් එකේ කවුරුත්ම නෑ මේ වෙලාවට ඉඳ හිට පාන් ගෙඩියක් ගන්න එන කෙනෙක් ඇර .නිවී සැනසිල්ලේ වැස්ස දිහා බලන් දුම් දාන නෙස්කැෆේ එක තොලගානවා මම .ගෙවුන වෙහෙසකර ඒත් ඵලදායක දවසක් අග .ඒ අතර අම්මට කෝල් එකක් ගත්තොත් හොඳයි කියලා හිතුනා .අම්ම ඇහුවේ මගේ රෑ කෑම ගැන .අම්මල එහෙමයි .නිතරම අපි ගැන හිත කරදරෙන් .මම කිව්වේ මේ දැන් රෑ කෑම කන්න වාඩි වුනා විතරයි කියලා 

**********

ඔෆිස් එකෙන් පිට වුනේ ඔලුව බර වෙලා . මේ සැරේ ඒ මනුස්සයගේ ජොබ් කන්ට්‍රැක්ට් එක දික් කරන්න මට කිසිම ඉඩක් නෑ .මැනේජ්මන්ට් එක කියන්නේ රියදුරො අතිරික්තයක් තියේ .ඒ නිසා වන්දියක් එක්ක ගෙදර යවන්න කියලා . අවුරුදු තුනක් අපිව හැම තැනම පරිස්සමින් එක්ක ගිය මනුස්සයා . මිනිහට මම කියන්න කලින්ම මේක ආරංචිවෙලා . අත්සන් පොත ගාවට යද්දී දැක්කේ පියසේන තාම ඔෆිස් එකේ ඉන්නවා දැන් හයාමාරයි 

"මිස්" මනුස්සයා මා දිහා බලනවා බැගෑපත්වෙලා 

"මම දන්නවා මිස් මේ ගමන කන්ට්‍රැක්ට් එක දික් කරන්නේ නෑ "

අත්සන් පොත දාලා මම ආයෙත් ගිහින් රිසෙප්ශන් එකේ වාඩි වෙලා ඔහුට සන් කලා එතැන්ට එන්න කියලා 

"ඔවු එහෙම තීරණයක් තියේ . එත් කලබල වෙන්න එපා .මට සතියක් දෙන්න ආයේ මැනේජ්මන්ට් එක එක්ක කතා කරන්න .එතකන් කලබල නොවී ඉන්න ටිකක් "

"මම දන්නවා මිස් මට උදවු කලා හැම සැරේම .මට එකම ප්‍රශ්නේ මගේ පුතා උසස්පෙල ලියන්නේ මේ ගමන .වයිෆ් ගෙ ලෙඩෙත් අමාරු වෙනවා නිතර .දුව පොඩියි තාම .ඒකයි මම මේ ඉල්ලීම කලේ "

මම නවාතැනට ගියේ තාන්තුවාවෙන් .ඔක්කොම බෑග්  ඇඳ උඩට විසි කරලා රබර් සෙරෙප්පු දෙක දාගෙන ලේන් එක දිගේ ඉබාගාතේ ගියත් දෙපා  ඇදුනේ සුපුරුදු කෝපි හා ආප්ප කඩේට .

"බ්ලැක් කොෆී එකක් දෙන්න , කිරි එපා ,සීනි එපා .ආප්ප හතරක් දෙන්න පැයකින් .එතකොටම ප්ලේන් ටී ගේන්න "  මගෙන් විධානයක්

අවන්හල ඇතුලේ නිදහස්. කවුරුත් නෑ .එත් ටී වී එකේ මහ සද්දෙට සින්දු යනවා .කලු කෝෆි ආවා මේසෙට 

 "මේ ටී වී එකේ සද්දේ අඩුකරනවද ප්ලීස් ?"

මම තිත්ත කොෆි බිව්වා පැයක් තිස්සේ 

*********

සිලොම් රෑ කඩ වීදි දිගේ -තනියෙන් රස්තියාදුව

මුල්ම දවසේ උදේ මගේ කාමරේ ජනේලෙන් එලිය බැලුවා

ලංකාවෙන් ටික දවසකට රාජකාරි වැඩකට නැගෙනහිර ආසියාවේ තායිලන්තය බලා යන්න වුනේ ගිය මාසේ .වෙනදා වගේ නෙවෙයි  රාජකාරි ගොඩක් මැද්දේ අසනීප වෙලා , යම් වැදගත් තීරණයක් ගන්න බැරුව අවිනිශ්චිතව  හිත නොසන්සුන් වෙලා  ඉන්න කාලෙක තමයි මේ ගමන යන්න වුනේ .මම රාජකාරි ගමන් බිමන් යන්න මොන තරම් ආස වුනත් මෙදා නම් රටින් පිටවුනේ බොහොම උදාසීන නොරුස්සනා ගතියකින් .යද්දීම මම හිතුවේ සංචාරකයන් පිනවන්න තියෙන අධි වේගෙන් සංවර්ධනය කරා ඇදෙන විසාල ගොඩනැගිලි , පාරවල් හා බොහොම අරුමෝසම් විදියට නාගරික වුන බැංකොක් නුවර මොනවා බලන්නද ?වගේ හැඟීමක්.දන්න කියන යාලුවො කීපදෙනෙක් මුණගැහීමට නියමිත බව දැනගෙන හිටියත් මම කල්තියාම තදින්ම හිතන් හිටියේ කොහේවත් ඇවිදින්න නොයා රාජකාරි ඉවර වුනාම මගේ කාමරේට ඇවිත් තනියම වැටිලා නිදාගන්නවා , පහුගිය කරදර අමතක කරලා ටිකක් විවේකෙන් ඉන්නවා වගේ අදහසක් .

ගමන ගියා කියමුකෝ .මගේ කාලසටහනේ විදියට උදේ අටහමාරට වැඩ පටන් අරන් ඉවර වෙන්නේ හවස හතට විතර .වැඩ ඉවර වුන ගමන් කා එක්කවත් කිසි කතාවක් නෑ මම මගේ නවාතැනට එනවා .ඇවිත් ටිකක් ඉන්ටර්නෙට් බලලා තේකක් බීලා කෑවයින් නොකෑවයින් නිදාගන්නවා .දවස් දෙකක් ඔහොම ගෙවෙන්න ඇති .තුන්වෙනි දවසේ මගේ පරණ බොස් ගෙන් කෝල් එකක් ආවා මුණගැහෙන්න .එයා දන්නවා මම ඒ වෙනකොට මෙහේ ඇවිත් කියලා . තනිවෙලා ඉන්න ඕනෙ වුනත් මම අන්තිමේදි කැමති වුනා  මගේ පරණ බොස්  මුණ ගැහෙන්න .රෑ අටට විතර එයා ආවා මාව බලන්න මම නැවතිලා හිටිය නෝර්ත් සැතෝර්න් -North Sathorn වලට .ඇවිත් මාව ඇදන් ගියා ඒ ආසන්නයේම රෑකඩ වීදියක තියෙන ස්ටාර් බක්ස් කෝපි හලකට . ලොකු Cafe Latte දෙකකකුත් ඕඩර් කරලා වීදුරු දොර ගාව තිබුණ සුව පහසු පුටු දෙකක වාඩි වෙලා  දෙන්න කයිය ගහන්න පටන්ගත්තා . කෝපි  හලේ ලොකු වීදුරු දොරවල් වලින් මම පාර දිහා බැලුවමයි දැක්කේ කෑම හදන ,විකුණන ,යන එන උදවිය වාඩිවෙලා කෑම කන , තැනින් තැන  ඇඳුම් ,පාවහන් ,අරුමෝසම් බඩු විකුණන ,අවන්හල් වලින් පිරුණ  ජනාකීර්ණ වීදියකට අපි ඇවිල්ල ඉන්න වග .කුතුහලෙන් අහල පහල බලන මාව තේරුම්ගත්තු මගේ බොස් කිව්වේ

 "මේ සිලොම් නයිට් මාර්කට්-Silom Night Market   එක .මෙහේ මේවගේ නයිට් මාර්කට් ගොඩක් තියෙනවා .වෙලාවක ඇවිදලා බලන්න .බාර්ගේන් කරලා සපත්තු එහෙමත් ගන්න පුලුවනි . අඩු ගාණට තායි කෑම කන්නත් පුලුවන් පාරේ කඩවල් වලින්" කියලා

 .තව ටිකක් කියව කියව ඉඳලා තව අවන්හලකට ගිහින් ෂවර්ම දෙකකුත් කාලා ආයේ නෙස්කැෆේ බීලා එනකොට රෑ එකොලහට විතර . පරණ බොස් එක්ක නිදහසේ කතා කරලා  කෝපී බීලා හිනා වෙන්න ලැබුණ නිසා ද මන්දා හිතට ටිකක් සැහැල්ලුවක් දැනුනා .ඊලඟ දවසේ   වැඩ ඉවර වුන හැටියේ ගොලු බෙල්ලෙක් වගේ කාමරේට රිංගන්නේ නැතුව කැමරාවත් අරන් රෑ කඩ වීදියේ රවුමක් ගහන්න මට හිතුණා .

පහුවෙනිදා හවස් යාමේ මම නවාතැනේ ඉඳලා ඇවිදගෙන ගියා සිලොම් රෑ කඩ වීදියට .පාර පටන්ගන්නේ නම් තායි මසාජ් සෙන්ටර්ස් හා මල් කඩ වලින්.මට තිබුණ කුතුහලය නිසා ටිකක් නැවතිලා මසාජ් සෙන්ටර්ස් දිහා බලන් හිටියා .ගණුදෙනු කාරයන්ව පිලි අරන් ඔවුනට උවමනා සේවාවන් ලබාදෙන්න කාන්තාවන් ඉන්නවා . ෆූට් මසාජ් ,හෙඩ් මසාජ් ගොඩක් ජනප්‍රිය බව පේනවා වීදුරු වලින් ඇතුල බැලුවම ගොඩක් තැන් වල ෆුට් මසාජ් ගන්න ක්ලයන්ට්ස්ල දකින්න පුලුවනි .මල්කඩ වල මල් වැහි වැහැලා වැඩියක් ක්‍රිසන්තිමම් , කානේෂන් හා රතු රෝස .එතකොට මතක් උනේ එදා පෙබරවාරි දාහතරවෙනිදා කියලා .

ඉස්සරහට ඇවිදගෙන එද්දී පාර දෙපැත්තෙම ජංගම රෑ කඩවල් පේලියක් ඈත පාරේ කෙලවර වෙනකන් . මේ ජංගම රෑ කඩ ,පොඩි තල්ලු කරන් යන්න පුලුවන් කරත්ත වල තමයි දාග්න ඉන්නේ .ගෑස් ලිප් , වතුර උණු කරන බොයිලේරු ,තෙල් තාච්චි, එහෙම තියාගෙන බොහොම යුහුසුලුව කෑම උයන පාරේ කෝකියො බොහොමයි . මේ කෑම ඉවිල්ල ගැන  තියෙන කුතුහලය නිසා රෑ කඩ තට්ටු කීපයක් ගාව නැවතිලා  විපරම් කරන්න මට හිතුනා . වැඩියක් රෑ කෑම කඩ වල වෙලඳාම කරන්නේ ගෑණු උදවිය .එහෙම නැත්නම් මේවා පවුලේ අය එකතුවෙලා කරන බිස්නස් .අයිස් බන්දේසි වල අඩුක්වෙලා ගණුදෙනු කාරයො එනකන් ඉන්න ඉස්සො,දැල්ලො,කකුලුවො ,ගල්මාලු , ලොකු වතුර හට්ටි වල පැහෙන නූඩ්ල්ස් , සුවඳ පතුරවමින් දුම් දාන සුප් බාල්දි හා සෝයා කිරි , එවෙලෙම සෝස් දාලා කෑමට දෙන සුෂී, ගිනි අඟුරු ලිප් උඩ බැදෙන බාබකිව් චිකන් ,ෆිශ් , ස්ටීක්ස් මේ  රෑ කෑම කඩ වල බහුලයි . මේ චෙෆ් නෝනලා ,මහත්වරු හරි කඩිසරයි . මම බලන් හිටියා එක තැනක බොහොම සීරුවට  දැල්ලො සුද්දකරලා තම්බලා ,සෝස් වර්ගයක් දාලා ඒකටම ගෝවා වගේ කොල ජාතියක් හීනියට ලියලා ,තව මොනවද ජාතියක් එක්ක කලවම් කරලා ගණුදෙනු කාරයෙකුට දෙන්න ගතවුනේ විනාඩි පහක් විතර.  කෑම හදන හැමකෙනෙක්ම අත් වලට ග්ලවුස් දාලා , ඒප්‍රන් ඇඳලා , සමහරු ඔලුවට තොප්පි තාලා මුකවාඩම් බැඳලා පිරිසිඳුවට ඉන්නවා.රෑ කෑම තට්ටුව අසලින්ම කුඩ සවි කරලා  ප්ලාස්ටික් මේස පුටු දාලා තියෙනවා . කැමති උදවියට කෑම ඕඩර් කරලා එතනම ඉඳන් රස බලලා යන්න පුලුවනි .ගොඩාක් තායි හා විදෙස් ජාතිකයො මේ රෑ කෑම කඩ ගාව ඉඳන් කෑම කනවා

වීදියේ කෑම රස බලමින්

කෙලි පැංචියි අම්මයි තාත්තයි

.මාත් ෆොටෝ ගහන ගමන්ම ජංගම කරත්තකින්  තායි පපායා සැලඩ් එකකුයි ,බාබකිවු චිකන් එකකුයි , එක්ක ප්‍රයිඩ් රයිස් ඕඩර් කරලා තව ටිකක් අහල පහල සිරි නැරඹුවා .ලංකාවෙත් ජංගම රෑ කෑම හල් ප්‍රකට වුනාට  මේ තැන් වල තියෙන පිරිසිඳුකම හා කඩිසරකමත් , ගණුදෙනු කාරයන්ට දක්වන සුහදශීලී කමත්   අතින් නම් අපිට ඉගෙන ගන්න ගොඩක් දේ තියෙන වග මට හිතුනේ . කැමති කෙනෙක්ට බියර් එකක් වුනත් බොන්න පුලුවනි ජංගම අවන්හල් වලින් . ඒ අහල පහල තියෙනවා ජංගම කඩ වලට සේවය සපයන තැන් .ඒවායින් තමයි පිඟන් හෝදන්න ඕනේ වතුර ,  වැඩිපුර ආහාර ස්ටොක් කරන්න ඉඩ එහෙම ලබා දෙන්නේ . හැම කෑම කඩයක් ගාවම ඉසුසු -Isuzu  කැබ් එකකුත් තියෙනවා . මට මගේ තායි යාලුවෙක් පස්සේ කිව්වේ මේ බිස්නස් එකට එන උදවිය නගරෙන් ටිකක් ඈත පලාතවල ඉඳලා හැමදාම කෑමත් පටවන් මේ වාහන වල නැගිලා නයිට් මාර්ක්ට් එකට එනවලු . රෑ කෑම බිස්නස් එක තායිලන්තේ නාගරික ජනතාවගේ ලොකු ජීවනෝපාය මාර්ගයක් .ඒ වගෙම පවුලේ වෙලඳාමක් .හිටපු අගමැති තක්ෂින් සින්වත්‍රා පොලී රහිත ණය යෝජනාක්‍රමයක් එහෙම හඳුනවලා දීලා මේ රෑ  කඩ බිස්නස් කරන උදවියට බඩු මුට්ටු ප්‍රවාහනයට වාහන ගන්න එහෙමත් උදවු කලාලු . පහුගිය තද ගංවතුර වෙලාවෙනම් රෑ කඩ කරන උදවියට සැහෙන්න බඩේපාර වැදුන කියල මගේ යාලුව කිව්වේ . කෑම කන අතරේ මම අපූරු දෙයෙක දැක්කා. එක සුෂී කඩේක  පොඩි කෙලි පැංචියක් එයාගේ ඉස්කෝලේ හෝම් වර්ක් කරනවා කඩ ලෑල්ල ගාව ඉඳන් . අම්මයි තාත්තයි සුෂී වෙලඳාම කරනවා .වරින් වර තාත්තා දුවට හෝම් වර්ක් වල අමාරුතැන් පැහැදිලි කරගන්න උදවු කරනවා .මුලු පවුලම ජීවන සටන ගෙනියන්න පාරේ  වෙලඳාම .මගේ කැමට ගියේ තායි බාත් දෙසීයක් ඒ කියන්නේ ඩොලර් නවයක් විතර .හෝටල් වල මේ කෑම වේල මේ වගේ දෙගුණයක් . ලංකාවෙ නම තායි පපායා සැලඩ් එකක් ලොකු ගානක් වෙනවා තායි අවන්හල් වල .

පලතුරු වෙලෙන්දා

ස්ටිකි රයිස් වෙලඳන් අම්මා

කෑම කාලා මම ව්විදිය දිගේ ආයෙත් ඇවිදගෙන ගියා ඉස්සරහට .යද්දී පලතුරු වෙලෙන්දෙක් ගාව නැවතිලා බලන් හිටියා .ඔහු අඹ, පැපොල් , කොමඩු ,පේර එහෙම සුද්ද කරලා වීදුරු පෙට්ටියක දාගෙන ඉන්නවා හරි ලස්සනයි.ගණුදෙනු කාරයො ඇවිත් ඉල්ලුවහම බොහොම සීරුවට ලෑල්ලක් උඩ තියන් පලතුරු කෑලි කපලා පොලිතින් බෑග් එකකට දාලා , ටූත් පික් එකකුයි ,ලුණු ගම්මිරිස් එහෙම දාලා තියෙන පොඩි මුලකුයි එක්ක දෙනවා .එක පලතුරු බෑග් එකක් බාත් විස්සක්- විසිපහක් වගේ .මාත් පේර පාර්සලයක් අරන් හප හප ඇවිදින්න ගත්තා .එතකොටයි දැක්කේ ස්ටිකි රයිස් -sticky rice විකුණන වෙලඳන් අම්මා .ස්ටිකි රයිස් තායිලන්තෙටම ආවේණික කෑමක් . හරියට අපේ කිරිබත් , ඉඹුල් කිරි බත් වගේ .මම මේවා මුලින්ම කෑවේ ස්වර්ණභූමි ගුවන්තොටුපොලේදී මීට අවුරුදු තුනකට විතර කලින්.ඉතින් දෙපාරක් නොහිතා එතෙන්ට ගියා.ස්ටිකී රයිස් හදන්න වෙනම හාල් ජාතියල් තියෙනවා කියලයි මම ඉන්ටර්නෙට් එකේ කියවලා තියෙන්නේ . ස්ටිකී රයිස් කිරිබත් වගේ ගොඩාක් බෙරි වෙන්න උයලා හතරැස් කෑලි කපලා . සීනි , පැණි , කජු,කිරි  එහෙම දාලා උයන නිසා පැණි රසයි .ඒවට කස්ටර්ඩ් , අඹ වගේ ටොපින් එහෙමත් දාලා විකුණනවා .විශේෂමදේ ස්ටිකි රයිස් ඔතන්නේ කෙසෙල් කොල වල .බොහොම පිලිවෙලට හෙහෙල් කොලේ ඔතලා කෙසෙල් පටියකින්ම ගැටගහලා ලොකු කූඩෙක අහුරගෙන මේ වෙලඳන් අම්මා වෙලඳාම කරනවා . මාත් තව බාත් දහයක් දීලා ස්ටිකි රයිස් එකකුත් ගත්තා. ලංකාවේ අපි කිරිබත් මෙහෙම විකුණන්න ට්‍රය් නොකරන්නේ මොකද කියලා මට හිතුනා.

වීදි වෙලඳාම

දැන් වීදියේ ගොඩක් හරියක් ඇඳුම් , අරුමෝසම් බඩු විකුණන උදවිය ඉන්නේ . ටීශර්ට් ,සපත්තු, හෑන්ඩ් බෑග් , කොණ්ඩකටු , වගේ දේවල් . හෙට්ටු කරන්න පුලුවනි .ගණුදෙණු කාරයන්ට බඩු තෝරන්න තහනම් නෑ .අපේ පිට කොටුවේ වගේ මහා සද්දේට කෑ ගහලා බඩු විකුනන්නේ , ගණුදෙනු කාරයන්ට බලෙන් බඩු ඇඟේ ගහන්නේ, අසභ්‍ය වචන කියන් නෑ. ඒ වගෙම පදිකයන්ට ඇවිදින්න බැරි වෙන විදියට පාර හරස් කරන් ඉන්නෙත් නෑ .ගෑනු කෙනෙකුට වුනත් මේ වීදිවල රෑ ඇවිදගෙන යන්න හොඳ නිදහසක් තියෙනවා .මට බයවෙන්න ඕනෙ වුනේ නෑ මගේ වොලට් එක සුද්දකරාවිද , මාලේ කඩා ගනීවිද , කවුරුහරි මදාවියක් අතින් අදීවිද , නරක විදියට බලාවිද කියලා .කඩ වීදියේ එක තැනක ගෑණු උදවිය කීපදෙක් එකතුවෙලා අරුමෝසම් බඩු වෙලඳාමක්.ගොඩක් අය රෑ කෑම කන්නෙත් එතැනම ඉඳන් . මුලිනුත් කිව්වනේ රෑ කඩ වෙලඳාමේ යෙදෙන ගොඩක් ගෑනු අය තායිලන්තේ  ඉන්නවා කියලා . මේ හැමකෙනෙක්ම ගොඩක් රූමත් .ඒත් කාටවත් අතවරයක් වෙනවා කියලනම් අහන්න නෑ.මම එයාල එක්ක කැඩුණ ඉන්ග්‍රිසියි, හස්ත මුද්‍රාවනුයි පාවිච්චිකරලා කතා කරා .හැමෝම් කිව්වේ මට වැලන්ටයින් සමරන්න ඒ කිට්ටුව හරස් වීදියක තියෙන ඩිස්කො ක්ලබ් එකකට හරි පැට් පොන්ග් වලට හරි යන්න කියලා . තායි ලන්තේ නයිට් ලයිෆ් වලට ප්‍රසිද්ධයි. රාත්‍රී සමාජසාලා ,නැටුම් හල හා ලිංගික සේවිකාව්න් මේ තැන් වල ඉන්නවා .මම කිට්ටුව වීදියක ක්ලබ් එකක් දිහා බලන් හිටියා .කවුරුත් ඇතුලට ගන්නේ ස්කෑන් කරලා .ඩී ජේ මියුසික් එක්ක නටන්න පුලුවන් .වැලන්ටයින් ඔෆර් විදියට කම්ප්ලිමෙන්ටරි  බියර් එකක් නොමිලේ දෙනවා .

night life 

මල් මිලට ගත් ආදරවන්තයා

එතනින් හැරිලා ආයේ වීදිය දිගේ ආපස්සට ඇවිදගෙන මගේ නවාතැනට යන්න ලෑස්තිවෙනකොට තමයි එදා  දවසේ හොඳම දේ මම දැක්කේ . සුදු ජාතික තරුණයෙක් මල් වෙලඳාම් කරණ තරුණියකගෙන් රතු රෝස මිලට ගන්නවා . ආයෙත් ටික දුරක් යන ඔහු තවත් වයසක මල් වෙලෙන්දියෙක්ගෙන් කපපාට මෙරිගෝල්ඩ් වගේ මල් ජාතියකුත් ගත්තා .මම ඔහු දිහාට කැමරාව මානනකොටම ඔහු දුටුවා .හිනා වෙලා ඔහු මට කිව්වේ These are for my sweet heart .She loves flowers .  කියලා .මම ඔහුට සුබ වැලන්ටයින් දිනයකට සුබ පතලා ඉදිරියට ඇදුනා .රෑ එකොලහට විතර ඇති .සමහර ජංගම කඩ වැඩ ඉවර කරලා වහන්න ලඟයි .අපි කලින් දවසේ  රස්තියාදු ගැහුව  ස්ටාර් බක්ස් අවන්හල තාම ඇරලා .මම මට උණු උණු ක්‍රීම් දැම්ම ලොකු කැෆේ මෝචා එකක් අරන්දීලා වැලන්ටයින් දිනේට ට්‍රීට් කලා  .

එදයින් පස්සේ ඉතුරු දවස් පහේ හැමදාම සිලොම් නයිට් මාර්කට් එකේ රවුම් ගහලා ,ෆොටෝ අරන් , ස්ටිකි රයිස් කාලා ,පලතුරු වෙලෙන්දගෙන්  පලතුරුත් අරන්  ස්ටාර් බක්ස් එකේ සෑහෙන්න වෙලාවක් වාඩිවෙලා ඉඳන් නිවී සැනසිල්ලේ කෝපි තොලගාලා හිතුනොත් සෙවන් ඉලෙවන් සුපර් මාර්කට් එකෙන් චොක්ලට් අයිස්ක්‍රීම් එකකුත් අරන් රෑ එකොලහට විතර  නවාතැනට ඇවිදගෙන යන එක මගේ පුරුද්ද වුනා .එක දවසක් තායි මසාජ් එකකටත් ගියා .මට බය හිතුනේ නෑ අපිරිසිඳු තැනක්ද ,කවුරු හරි මගේ කාමරේට එබේවිද , මගේ වොලට් එකයි අනික් වටින බඩුයි නැති වේවිද වගේ .මේ නයිට් මාර්කට් සංස්කෘතියේ මම දැක්ක ලොකුම හොඳ දේ මනුස්සයෙකුට විශේෂයෙන් ගෑණු කෙනෙක්ට  ඇවිදින්න ,සතුටුවෙන්න තියෙන නිදහස  හා ආරක්ෂාව .එය මට හොඳින්ම දැනුනා සිලොම් වලදී .ඒක මට ලංකාවෙදි දැනිලා නෑ.

ආයෙ ගියොත් නයිට් ලයිෆ් බලන්න පැට්පොන්ග් හෝ සුකුම්විත් වලට යන්න මම හිතන් ඉන්නවා 

ප\ලි 

හැමදාම කෝපි බීලා නවාතැනට යන නිසා නිදාගත්තේ පරක්කුවෙලා .ආයෙ උදේට නිදිමතේ වැඩට යන්නේ :)