සිලොම් රෑ කඩ වීදි දිගේ -තනියෙන් රස්තියාදුව

මුල්ම දවසේ උදේ මගේ කාමරේ ජනේලෙන් එලිය බැලුවා

ලංකාවෙන් ටික දවසකට රාජකාරි වැඩකට නැගෙනහිර ආසියාවේ තායිලන්තය බලා යන්න වුනේ ගිය මාසේ .වෙනදා වගේ නෙවෙයි  රාජකාරි ගොඩක් මැද්දේ අසනීප වෙලා , යම් වැදගත් තීරණයක් ගන්න බැරුව අවිනිශ්චිතව  හිත නොසන්සුන් වෙලා  ඉන්න කාලෙක තමයි මේ ගමන යන්න වුනේ .මම රාජකාරි ගමන් බිමන් යන්න මොන තරම් ආස වුනත් මෙදා නම් රටින් පිටවුනේ බොහොම උදාසීන නොරුස්සනා ගතියකින් .යද්දීම මම හිතුවේ සංචාරකයන් පිනවන්න තියෙන අධි වේගෙන් සංවර්ධනය කරා ඇදෙන විසාල ගොඩනැගිලි , පාරවල් හා බොහොම අරුමෝසම් විදියට නාගරික වුන බැංකොක් නුවර මොනවා බලන්නද ?වගේ හැඟීමක්.දන්න කියන යාලුවො කීපදෙනෙක් මුණගැහීමට නියමිත බව දැනගෙන හිටියත් මම කල්තියාම තදින්ම හිතන් හිටියේ කොහේවත් ඇවිදින්න නොයා රාජකාරි ඉවර වුනාම මගේ කාමරේට ඇවිත් තනියම වැටිලා නිදාගන්නවා , පහුගිය කරදර අමතක කරලා ටිකක් විවේකෙන් ඉන්නවා වගේ අදහසක් .

ගමන ගියා කියමුකෝ .මගේ කාලසටහනේ විදියට උදේ අටහමාරට වැඩ පටන් අරන් ඉවර වෙන්නේ හවස හතට විතර .වැඩ ඉවර වුන ගමන් කා එක්කවත් කිසි කතාවක් නෑ මම මගේ නවාතැනට එනවා .ඇවිත් ටිකක් ඉන්ටර්නෙට් බලලා තේකක් බීලා කෑවයින් නොකෑවයින් නිදාගන්නවා .දවස් දෙකක් ඔහොම ගෙවෙන්න ඇති .තුන්වෙනි දවසේ මගේ පරණ බොස් ගෙන් කෝල් එකක් ආවා මුණගැහෙන්න .එයා දන්නවා මම ඒ වෙනකොට මෙහේ ඇවිත් කියලා . තනිවෙලා ඉන්න ඕනෙ වුනත් මම අන්තිමේදි කැමති වුනා  මගේ පරණ බොස්  මුණ ගැහෙන්න .රෑ අටට විතර එයා ආවා මාව බලන්න මම නැවතිලා හිටිය නෝර්ත් සැතෝර්න් -North Sathorn වලට .ඇවිත් මාව ඇදන් ගියා ඒ ආසන්නයේම රෑකඩ වීදියක තියෙන ස්ටාර් බක්ස් කෝපි හලකට . ලොකු Cafe Latte දෙකකකුත් ඕඩර් කරලා වීදුරු දොර ගාව තිබුණ සුව පහසු පුටු දෙකක වාඩි වෙලා  දෙන්න කයිය ගහන්න පටන්ගත්තා . කෝපි  හලේ ලොකු වීදුරු දොරවල් වලින් මම පාර දිහා බැලුවමයි දැක්කේ කෑම හදන ,විකුණන ,යන එන උදවිය වාඩිවෙලා කෑම කන , තැනින් තැන  ඇඳුම් ,පාවහන් ,අරුමෝසම් බඩු විකුණන ,අවන්හල් වලින් පිරුණ  ජනාකීර්ණ වීදියකට අපි ඇවිල්ල ඉන්න වග .කුතුහලෙන් අහල පහල බලන මාව තේරුම්ගත්තු මගේ බොස් කිව්වේ

 "මේ සිලොම් නයිට් මාර්කට්-Silom Night Market   එක .මෙහේ මේවගේ නයිට් මාර්කට් ගොඩක් තියෙනවා .වෙලාවක ඇවිදලා බලන්න .බාර්ගේන් කරලා සපත්තු එහෙමත් ගන්න පුලුවනි . අඩු ගාණට තායි කෑම කන්නත් පුලුවන් පාරේ කඩවල් වලින්" කියලා

 .තව ටිකක් කියව කියව ඉඳලා තව අවන්හලකට ගිහින් ෂවර්ම දෙකකුත් කාලා ආයේ නෙස්කැෆේ බීලා එනකොට රෑ එකොලහට විතර . පරණ බොස් එක්ක නිදහසේ කතා කරලා  කෝපී බීලා හිනා වෙන්න ලැබුණ නිසා ද මන්දා හිතට ටිකක් සැහැල්ලුවක් දැනුනා .ඊලඟ දවසේ   වැඩ ඉවර වුන හැටියේ ගොලු බෙල්ලෙක් වගේ කාමරේට රිංගන්නේ නැතුව කැමරාවත් අරන් රෑ කඩ වීදියේ රවුමක් ගහන්න මට හිතුණා .

පහුවෙනිදා හවස් යාමේ මම නවාතැනේ ඉඳලා ඇවිදගෙන ගියා සිලොම් රෑ කඩ වීදියට .පාර පටන්ගන්නේ නම් තායි මසාජ් සෙන්ටර්ස් හා මල් කඩ වලින්.මට තිබුණ කුතුහලය නිසා ටිකක් නැවතිලා මසාජ් සෙන්ටර්ස් දිහා බලන් හිටියා .ගණුදෙනු කාරයන්ව පිලි අරන් ඔවුනට උවමනා සේවාවන් ලබාදෙන්න කාන්තාවන් ඉන්නවා . ෆූට් මසාජ් ,හෙඩ් මසාජ් ගොඩක් ජනප්‍රිය බව පේනවා වීදුරු වලින් ඇතුල බැලුවම ගොඩක් තැන් වල ෆුට් මසාජ් ගන්න ක්ලයන්ට්ස්ල දකින්න පුලුවනි .මල්කඩ වල මල් වැහි වැහැලා වැඩියක් ක්‍රිසන්තිමම් , කානේෂන් හා රතු රෝස .එතකොට මතක් උනේ එදා පෙබරවාරි දාහතරවෙනිදා කියලා .

ඉස්සරහට ඇවිදගෙන එද්දී පාර දෙපැත්තෙම ජංගම රෑ කඩවල් පේලියක් ඈත පාරේ කෙලවර වෙනකන් . මේ ජංගම රෑ කඩ ,පොඩි තල්ලු කරන් යන්න පුලුවන් කරත්ත වල තමයි දාග්න ඉන්නේ .ගෑස් ලිප් , වතුර උණු කරන බොයිලේරු ,තෙල් තාච්චි, එහෙම තියාගෙන බොහොම යුහුසුලුව කෑම උයන පාරේ කෝකියො බොහොමයි . මේ කෑම ඉවිල්ල ගැන  තියෙන කුතුහලය නිසා රෑ කඩ තට්ටු කීපයක් ගාව නැවතිලා  විපරම් කරන්න මට හිතුනා . වැඩියක් රෑ කෑම කඩ වල වෙලඳාම කරන්නේ ගෑණු උදවිය .එහෙම නැත්නම් මේවා පවුලේ අය එකතුවෙලා කරන බිස්නස් .අයිස් බන්දේසි වල අඩුක්වෙලා ගණුදෙනු කාරයො එනකන් ඉන්න ඉස්සො,දැල්ලො,කකුලුවො ,ගල්මාලු , ලොකු වතුර හට්ටි වල පැහෙන නූඩ්ල්ස් , සුවඳ පතුරවමින් දුම් දාන සුප් බාල්දි හා සෝයා කිරි , එවෙලෙම සෝස් දාලා කෑමට දෙන සුෂී, ගිනි අඟුරු ලිප් උඩ බැදෙන බාබකිව් චිකන් ,ෆිශ් , ස්ටීක්ස් මේ  රෑ කෑම කඩ වල බහුලයි . මේ චෙෆ් නෝනලා ,මහත්වරු හරි කඩිසරයි . මම බලන් හිටියා එක තැනක බොහොම සීරුවට  දැල්ලො සුද්දකරලා තම්බලා ,සෝස් වර්ගයක් දාලා ඒකටම ගෝවා වගේ කොල ජාතියක් හීනියට ලියලා ,තව මොනවද ජාතියක් එක්ක කලවම් කරලා ගණුදෙනු කාරයෙකුට දෙන්න ගතවුනේ විනාඩි පහක් විතර.  කෑම හදන හැමකෙනෙක්ම අත් වලට ග්ලවුස් දාලා , ඒප්‍රන් ඇඳලා , සමහරු ඔලුවට තොප්පි තාලා මුකවාඩම් බැඳලා පිරිසිඳුවට ඉන්නවා.රෑ කෑම තට්ටුව අසලින්ම කුඩ සවි කරලා  ප්ලාස්ටික් මේස පුටු දාලා තියෙනවා . කැමති උදවියට කෑම ඕඩර් කරලා එතනම ඉඳන් රස බලලා යන්න පුලුවනි .ගොඩාක් තායි හා විදෙස් ජාතිකයො මේ රෑ කෑම කඩ ගාව ඉඳන් කෑම කනවා

වීදියේ කෑම රස බලමින්

කෙලි පැංචියි අම්මයි තාත්තයි

.මාත් ෆොටෝ ගහන ගමන්ම ජංගම කරත්තකින්  තායි පපායා සැලඩ් එකකුයි ,බාබකිවු චිකන් එකකුයි , එක්ක ප්‍රයිඩ් රයිස් ඕඩර් කරලා තව ටිකක් අහල පහල සිරි නැරඹුවා .ලංකාවෙත් ජංගම රෑ කෑම හල් ප්‍රකට වුනාට  මේ තැන් වල තියෙන පිරිසිඳුකම හා කඩිසරකමත් , ගණුදෙනු කාරයන්ට දක්වන සුහදශීලී කමත්   අතින් නම් අපිට ඉගෙන ගන්න ගොඩක් දේ තියෙන වග මට හිතුනේ . කැමති කෙනෙක්ට බියර් එකක් වුනත් බොන්න පුලුවනි ජංගම අවන්හල් වලින් . ඒ අහල පහල තියෙනවා ජංගම කඩ වලට සේවය සපයන තැන් .ඒවායින් තමයි පිඟන් හෝදන්න ඕනේ වතුර ,  වැඩිපුර ආහාර ස්ටොක් කරන්න ඉඩ එහෙම ලබා දෙන්නේ . හැම කෑම කඩයක් ගාවම ඉසුසු -Isuzu  කැබ් එකකුත් තියෙනවා . මට මගේ තායි යාලුවෙක් පස්සේ කිව්වේ මේ බිස්නස් එකට එන උදවිය නගරෙන් ටිකක් ඈත පලාතවල ඉඳලා හැමදාම කෑමත් පටවන් මේ වාහන වල නැගිලා නයිට් මාර්ක්ට් එකට එනවලු . රෑ කෑම බිස්නස් එක තායිලන්තේ නාගරික ජනතාවගේ ලොකු ජීවනෝපාය මාර්ගයක් .ඒ වගෙම පවුලේ වෙලඳාමක් .හිටපු අගමැති තක්ෂින් සින්වත්‍රා පොලී රහිත ණය යෝජනාක්‍රමයක් එහෙම හඳුනවලා දීලා මේ රෑ  කඩ බිස්නස් කරන උදවියට බඩු මුට්ටු ප්‍රවාහනයට වාහන ගන්න එහෙමත් උදවු කලාලු . පහුගිය තද ගංවතුර වෙලාවෙනම් රෑ කඩ කරන උදවියට සැහෙන්න බඩේපාර වැදුන කියල මගේ යාලුව කිව්වේ . කෑම කන අතරේ මම අපූරු දෙයෙක දැක්කා. එක සුෂී කඩේක  පොඩි කෙලි පැංචියක් එයාගේ ඉස්කෝලේ හෝම් වර්ක් කරනවා කඩ ලෑල්ල ගාව ඉඳන් . අම්මයි තාත්තයි සුෂී වෙලඳාම කරනවා .වරින් වර තාත්තා දුවට හෝම් වර්ක් වල අමාරුතැන් පැහැදිලි කරගන්න උදවු කරනවා .මුලු පවුලම ජීවන සටන ගෙනියන්න පාරේ  වෙලඳාම .මගේ කැමට ගියේ තායි බාත් දෙසීයක් ඒ කියන්නේ ඩොලර් නවයක් විතර .හෝටල් වල මේ කෑම වේල මේ වගේ දෙගුණයක් . ලංකාවෙ නම තායි පපායා සැලඩ් එකක් ලොකු ගානක් වෙනවා තායි අවන්හල් වල .

පලතුරු වෙලෙන්දා

ස්ටිකි රයිස් වෙලඳන් අම්මා

කෑම කාලා මම ව්විදිය දිගේ ආයෙත් ඇවිදගෙන ගියා ඉස්සරහට .යද්දී පලතුරු වෙලෙන්දෙක් ගාව නැවතිලා බලන් හිටියා .ඔහු අඹ, පැපොල් , කොමඩු ,පේර එහෙම සුද්ද කරලා වීදුරු පෙට්ටියක දාගෙන ඉන්නවා හරි ලස්සනයි.ගණුදෙනු කාරයො ඇවිත් ඉල්ලුවහම බොහොම සීරුවට ලෑල්ලක් උඩ තියන් පලතුරු කෑලි කපලා පොලිතින් බෑග් එකකට දාලා , ටූත් පික් එකකුයි ,ලුණු ගම්මිරිස් එහෙම දාලා තියෙන පොඩි මුලකුයි එක්ක දෙනවා .එක පලතුරු බෑග් එකක් බාත් විස්සක්- විසිපහක් වගේ .මාත් පේර පාර්සලයක් අරන් හප හප ඇවිදින්න ගත්තා .එතකොටයි දැක්කේ ස්ටිකි රයිස් -sticky rice විකුණන වෙලඳන් අම්මා .ස්ටිකි රයිස් තායිලන්තෙටම ආවේණික කෑමක් . හරියට අපේ කිරිබත් , ඉඹුල් කිරි බත් වගේ .මම මේවා මුලින්ම කෑවේ ස්වර්ණභූමි ගුවන්තොටුපොලේදී මීට අවුරුදු තුනකට විතර කලින්.ඉතින් දෙපාරක් නොහිතා එතෙන්ට ගියා.ස්ටිකී රයිස් හදන්න වෙනම හාල් ජාතියල් තියෙනවා කියලයි මම ඉන්ටර්නෙට් එකේ කියවලා තියෙන්නේ . ස්ටිකී රයිස් කිරිබත් වගේ ගොඩාක් බෙරි වෙන්න උයලා හතරැස් කෑලි කපලා . සීනි , පැණි , කජු,කිරි  එහෙම දාලා උයන නිසා පැණි රසයි .ඒවට කස්ටර්ඩ් , අඹ වගේ ටොපින් එහෙමත් දාලා විකුණනවා .විශේෂමදේ ස්ටිකි රයිස් ඔතන්නේ කෙසෙල් කොල වල .බොහොම පිලිවෙලට හෙහෙල් කොලේ ඔතලා කෙසෙල් පටියකින්ම ගැටගහලා ලොකු කූඩෙක අහුරගෙන මේ වෙලඳන් අම්මා වෙලඳාම කරනවා . මාත් තව බාත් දහයක් දීලා ස්ටිකි රයිස් එකකුත් ගත්තා. ලංකාවේ අපි කිරිබත් මෙහෙම විකුණන්න ට්‍රය් නොකරන්නේ මොකද කියලා මට හිතුනා.

වීදි වෙලඳාම

දැන් වීදියේ ගොඩක් හරියක් ඇඳුම් , අරුමෝසම් බඩු විකුණන උදවිය ඉන්නේ . ටීශර්ට් ,සපත්තු, හෑන්ඩ් බෑග් , කොණ්ඩකටු , වගේ දේවල් . හෙට්ටු කරන්න පුලුවනි .ගණුදෙණු කාරයන්ට බඩු තෝරන්න තහනම් නෑ .අපේ පිට කොටුවේ වගේ මහා සද්දේට කෑ ගහලා බඩු විකුනන්නේ , ගණුදෙනු කාරයන්ට බලෙන් බඩු ඇඟේ ගහන්නේ, අසභ්‍ය වචන කියන් නෑ. ඒ වගෙම පදිකයන්ට ඇවිදින්න බැරි වෙන විදියට පාර හරස් කරන් ඉන්නෙත් නෑ .ගෑනු කෙනෙකුට වුනත් මේ වීදිවල රෑ ඇවිදගෙන යන්න හොඳ නිදහසක් තියෙනවා .මට බයවෙන්න ඕනෙ වුනේ නෑ මගේ වොලට් එක සුද්දකරාවිද , මාලේ කඩා ගනීවිද , කවුරුහරි මදාවියක් අතින් අදීවිද , නරක විදියට බලාවිද කියලා .කඩ වීදියේ එක තැනක ගෑණු උදවිය කීපදෙක් එකතුවෙලා අරුමෝසම් බඩු වෙලඳාමක්.ගොඩක් අය රෑ කෑම කන්නෙත් එතැනම ඉඳන් . මුලිනුත් කිව්වනේ රෑ කඩ වෙලඳාමේ යෙදෙන ගොඩක් ගෑනු අය තායිලන්තේ  ඉන්නවා කියලා . මේ හැමකෙනෙක්ම ගොඩක් රූමත් .ඒත් කාටවත් අතවරයක් වෙනවා කියලනම් අහන්න නෑ.මම එයාල එක්ක කැඩුණ ඉන්ග්‍රිසියි, හස්ත මුද්‍රාවනුයි පාවිච්චිකරලා කතා කරා .හැමෝම් කිව්වේ මට වැලන්ටයින් සමරන්න ඒ කිට්ටුව හරස් වීදියක තියෙන ඩිස්කො ක්ලබ් එකකට හරි පැට් පොන්ග් වලට හරි යන්න කියලා . තායි ලන්තේ නයිට් ලයිෆ් වලට ප්‍රසිද්ධයි. රාත්‍රී සමාජසාලා ,නැටුම් හල හා ලිංගික සේවිකාව්න් මේ තැන් වල ඉන්නවා .මම කිට්ටුව වීදියක ක්ලබ් එකක් දිහා බලන් හිටියා .කවුරුත් ඇතුලට ගන්නේ ස්කෑන් කරලා .ඩී ජේ මියුසික් එක්ක නටන්න පුලුවන් .වැලන්ටයින් ඔෆර් විදියට කම්ප්ලිමෙන්ටරි  බියර් එකක් නොමිලේ දෙනවා .

night life 

මල් මිලට ගත් ආදරවන්තයා

එතනින් හැරිලා ආයේ වීදිය දිගේ ආපස්සට ඇවිදගෙන මගේ නවාතැනට යන්න ලෑස්තිවෙනකොට තමයි එදා  දවසේ හොඳම දේ මම දැක්කේ . සුදු ජාතික තරුණයෙක් මල් වෙලඳාම් කරණ තරුණියකගෙන් රතු රෝස මිලට ගන්නවා . ආයෙත් ටික දුරක් යන ඔහු තවත් වයසක මල් වෙලෙන්දියෙක්ගෙන් කපපාට මෙරිගෝල්ඩ් වගේ මල් ජාතියකුත් ගත්තා .මම ඔහු දිහාට කැමරාව මානනකොටම ඔහු දුටුවා .හිනා වෙලා ඔහු මට කිව්වේ These are for my sweet heart .She loves flowers .  කියලා .මම ඔහුට සුබ වැලන්ටයින් දිනයකට සුබ පතලා ඉදිරියට ඇදුනා .රෑ එකොලහට විතර ඇති .සමහර ජංගම කඩ වැඩ ඉවර කරලා වහන්න ලඟයි .අපි කලින් දවසේ  රස්තියාදු ගැහුව  ස්ටාර් බක්ස් අවන්හල තාම ඇරලා .මම මට උණු උණු ක්‍රීම් දැම්ම ලොකු කැෆේ මෝචා එකක් අරන්දීලා වැලන්ටයින් දිනේට ට්‍රීට් කලා  .

එදයින් පස්සේ ඉතුරු දවස් පහේ හැමදාම සිලොම් නයිට් මාර්කට් එකේ රවුම් ගහලා ,ෆොටෝ අරන් , ස්ටිකි රයිස් කාලා ,පලතුරු වෙලෙන්දගෙන්  පලතුරුත් අරන්  ස්ටාර් බක්ස් එකේ සෑහෙන්න වෙලාවක් වාඩිවෙලා ඉඳන් නිවී සැනසිල්ලේ කෝපි තොලගාලා හිතුනොත් සෙවන් ඉලෙවන් සුපර් මාර්කට් එකෙන් චොක්ලට් අයිස්ක්‍රීම් එකකුත් අරන් රෑ එකොලහට විතර  නවාතැනට ඇවිදගෙන යන එක මගේ පුරුද්ද වුනා .එක දවසක් තායි මසාජ් එකකටත් ගියා .මට බය හිතුනේ නෑ අපිරිසිඳු තැනක්ද ,කවුරු හරි මගේ කාමරේට එබේවිද , මගේ වොලට් එකයි අනික් වටින බඩුයි නැති වේවිද වගේ .මේ නයිට් මාර්කට් සංස්කෘතියේ මම දැක්ක ලොකුම හොඳ දේ මනුස්සයෙකුට විශේෂයෙන් ගෑණු කෙනෙක්ට  ඇවිදින්න ,සතුටුවෙන්න තියෙන නිදහස  හා ආරක්ෂාව .එය මට හොඳින්ම දැනුනා සිලොම් වලදී .ඒක මට ලංකාවෙදි දැනිලා නෑ.

ආයෙ ගියොත් නයිට් ලයිෆ් බලන්න පැට්පොන්ග් හෝ සුකුම්විත් වලට යන්න මම හිතන් ඉන්නවා 

ප\ලි 

හැමදාම කෝපි බීලා නවාතැනට යන නිසා නිදාගත්තේ පරක්කුවෙලා .ආයෙ උදේට නිදිමතේ වැඩට යන්නේ :)