Tuesday, August 25, 2009

වැලන්ටයින් තෑග්ග


වැලන්ටයින් දිනය කවදද , පෙබරවාරි 14 ද 17 ද එහෙමත් නැතිනම් පෙබරවාරි
මාසෙ වෙන දවසක්ද? හිනාවෙන්න එපා, ඇත්ත්ටමයි කියන්නෙ මේ ලියන මට හැමදාම
ඔය දිනය අමතක වෙනවා හරියටම කවදාද කියලා. ඔයගොල්ල පුදුමවෙයි එහෙම ඇහුවහම
,ඒත් ඒක එහෙම තමයි , මට තවම හරියටම මතක් කරගන්න අමාරුයි.

හ්ම්ම්ම් මොකද මේ හදිස්සියෙ වැලන්ටයින් දිනය මතක් වුනෙ ? ඔන්න මේ ලියන්න
යන්නෙ වැලන්ටයීන් තැග්ගක් ගන්න ගිය කතාවක් හරිද

සුමංජරී රූ සපුවෙන් අගතැන්පත් මගේ බැචියක් , අපේ බැච් එකේ කොල්ලන්ට අනුව
සැලෙන ලෙලෙන අංගනාවක්.හීනි දිගටි ඇස් , ලේයර්ස් කැපුව කොන්ඩෙ ,ලප නොමවන්
මුහුන , රත්තරන් පැයැය වගේ සුදු පාට එයාට අමුතුම ලස්සනක එක්කලා, ඒත් අපේ
බැච් එකේ කෙල්ලන්ටනම් එයව පෙන්නන්න බැහැ.සුමි කවදත් හරි ලස්සනට ඇන්ද ,
පොඩි මේක් අප් පාරකුත් දැම්ම, ඒත් අනිත් කෙල්ලො නම් කිව්වෙ එයාට රට ව්ටේම
කොල්ලො කියලා, මුලින්ම මහා ශිෂය සන්ගමේ අය්ය කෙනෙක් එක්ක , ඊට පස්සෙ අපේ
සීනියර් බැචෙක් වෙන තේමින්ද එක්ක , දැන් තේමින්දව අත ඇරලා මෙඩිකල්
ෆැකල්ටියෙ කොල්ලෙක් එක්ක යාළුලු. ලස්සනට අඳින්නෙ කොල්ලො අල්ලගන්න ලු.ඕව
තම්යි කනින් කොනින් ඇහුන ලැව් ගිනි වගේ පැතිරුන කෙල්ලනගෙ රස කතා. මට නම්
ඉතින් සුමි එක්ක කිසි තරහක් තිබුනෙ නැහැ, ගොඩක් කෙල්ලො කැමති නැහැ තවත්
කෙල්ලෙක් ලස්සනයි කියල කියන්න ,නිතරම කලිසම් ටීෂර්ට් ඇඳල සැන්ඩ්ල්ස්
දාල කැම්පස් ගිය මට සුමි එක්ක එහෙම මතවාදි ප්‍රශ්න තිබුනෙ නැහැ

කොහොමද අපි යාලුවුනේ ? හා හරි දවසක් මම ජිම් එකේ තේ බොනකොට එයා ම්ගේ ලඟට
ඇවිත් කිව්ව මනෝ ඉන්ටර් යුනිවර්සිටි බැඩ්මින්ටන් මැචස් වලට මට ඩබල් ප්ලේ
කරන්න කවුරුහරි සොය දෙන්න , ඔයාගේ ඉස්කෝලෙන් ආව යාලුවො ඇතිනෙ , ඔයාගෙ
ඉස්ස්කෝලෙ හරි ප්‍රසිද්දයි නෙ බැඩ්මින්ටන් වලට , ඔන්න එතින් කියන
සුනංගුවෙන් මම මගේ ඉස්ස්කෝලෙ බැඩ්මින්ටන් යාලුවෙක් එයාට සෙට් කලා ආර්ට්ස්
ෆැකල්ටියෙන් , ඊට මසෙකට විතර පස්සෙ අයෙත් මුන ගැහුන දවසක එය මට මුව
නොසෑහෙන්න තෑන්ක්ස් කරල කිව්ව එගොල්ලො ගේම් එක දිනුව කියල.

එහෙම පටන්ගත්ත යාලු කම තවත් තහවුරු වුනේ සෙකන්ඩ් ඉයර් එකේ මටත් සුමිලගේ
බෝඩිමේ නවතින්න වුනහම ,ඒකට උදව් කෙරුවෙ සුමි, අපේ බැචියො හයදෙනෙක් විතර
ඒගෙදර අප්ස්ටෙයාර් එකේ හිටිය නැවතිලා.සුමි උදේ ලෙක්චර්ස් ගිහිල්ල එන්නෙ
ගොඩක් හවස් වෙලා, බැඩ්මින්ටන් ප්‍රැක්ටිස් , ඒත් බෝඩිමේ කෙල්ලො කියන්නේ
එයා අර මෙඩ්ඩ එක්ක රවුම් ගහනවලු , ඒ පිරිමි ලමය ධනවත් පවුලකලු , සුමි
මදි නොකියන්න අඳුම් කැඩුම් ,සුවඳ විලවුන් ඒකොල්ලගෙන් අර ගන්නවලු.

ඔන්න එදා අපි හැමෝම සාලෙ ලොකු ඩයිනින්ග් ටේබල් එක වටේ කෑමකනව , මේ වෙලාවට
තම්යි ඔක්කෝම කැම්පස් එකේ ඕප දූප එලියට එන්නෙ .අලුතෙන් හිච් වුන කපල්ස්
,බින්දුනු ප්‍රේම , ලෙක්චරස්ලගේ වග තුග
එතින් එදා මතෘකාව , ඊට පහුවද්ට එන වැලන්ටයින් දින්ය . ඔන්න මගෙන් අහන්න
එපා ඒ කවදද කියල හරිද

ඉතින් හැමෝම කතාකලේ ඒ අයගේ වැලන්ටයින් තෑගි ගැන , එතන හිටිය හැමොම
ගර්ල්ස්ටට බෝයිෆ්‍රෙන්ඩ්ස්ල හිටියා ,එතින් හැමෝම කතාවුනේ එයාලගේ
වලන්ටයින්ට ගත්ත තෑගි ගැන , මල් පොකුරු , සුවඳවුලවුන් ,Fab එකෙන් කේක්
ඒවගේම MC එකෙ ලන්ච් වලට යන්න , බෙල්ලන්විල පන්සලට ගිහින් මල් පූජාකරන්න
, තවත් කපල්ස් දෙකක් එකතුවෙලා නුවර යන්න වගේ වැඩත් සෙට් වෙල තිබුන .
කෙල්ලො ගිරව් වගේ කියවද්දි සුමි නිහඬ වෙලා හිටිය.කව්වුරුත් ඇයගේන් ඇහුව
වැලන්ටයින් තෑගි ගැන , සුමි උදාසීනව කිව්වෙ ඒදෙන්න පස්සෙ වැලන්ටයින්
සමරනව කියලා , එයාඅගෙ මෙඩ්ඩට විබාගෙලු , හරියට වැඩලු . අනිත් කෙල්ලො ඒක
අහල විසිරිලා ගියේ පුස්ස බිඳුන වගේ ,සමහර විට උන් බලාගෙන ඉන්න එහ්තෙ
මොකඛරි සුරඟනා කතාවක් අහන්න වෙන්න ඇති

ඉතින් කෙල්ලො ඔක්කොම විසිරුනාට පස්සෙ සුමි , හෙමිහිට මනෝ මෙහෙ එන්න කියල
එයාගේ රූම් එකට මාව ඇදගෙන ගිහිල්ල පොත් මේසෙ ලාච්චුවක් ඇරල පාර්සලයක්
එලියට ගත්ත, ලස්සනා සිල්වර් පාට පෙට්ටියක් රෝස රිබන් එකකින් ගැටගහලා ,
එයා ඒක ඇරියෙ හරි ආඩම්බරෙන් , හ්ම්ම් මොකක්ද දන්නවද තිබුනෙ? හරිම ලස්සන
සිල්වර් පාට අත් ඔරලෝසුවක් ඒ එක්කම ඇඳුමෙ පාටට ඩයල් එක වෙනස් කරන්න
පුලුවන් විදියට පාට පාට ඔරලෝසු මුහුනත් තිබුනා. අත්ත්ටම ඒක හොන්ද
තේරීමක්, හරි ලස්සනයි සුමි, හරි ක්ලාසි ප්‍රසන්ට් එකක් කියලා මම කට පුරා
කිව්ව, එයා දිලිසෙන ඇස්වලින් කිව්වා මේ එයගෙ මෙඩ්ඩගෙන් ලෙබුන වලන්ටයින්
තෑග්ග කියල ,ඒත් සුමි කිවා මේ වතාවේ සුමි එයාගෙ මෙඩ්ඩට තැගි තෙරුවෙ නැහැ
වැලන්ටියින් වලට .එයාගේ මෙඩ්ඩ කිව්වලු කරදරවෙන්න එපා කියල .මොකද එයාට
ලෝකෙ තියෙන හොඳම වැලන්ටයින් තෑග්ග වෙන සුමි ලැබුන නිසා කියල

ඔන්න එතින් කෙල්ලො පෙරුම් පුරන වැලන්ටයින් දවස උදාවුන,
එද ගොඩක් කොල්ලො කෙල්ලො දවල් දහය විතර වෙනකොට කැම්පස් එකෙන් වාෂ්ප වෙල
තිබුන, මම ලෙක්චර්ස් ඉවර වෙලා කම්පියුටර් රූම් එක පැත්තෙ රවුමක් ගහන්න හිතුවා
ඊමේල් බලන්න ..හ්ම් මෙන්න සුමි ඉන්නවා කම්පියුටර් රූම් එකේ , මූණ
මැලවිලා,

හලෝ මැඩම් මම හිතුවෙ ඔයා මෙලහට විහාරමහා දේවි එකේ ආදර වැස්සෙ තෙමෙනවා
කියලා මම එයාට විහිලුකලා. ම්හූ ....නෑ උත්තරයක්

ඇය් මචන් ප්‍රශ්නයක්ද ? මම හිතුවා මෙඩ්ඩ මේ හොඳ දවසෙ එයාව බලන්න එන්න ලේට් ද කියලා.

මනෝ මට අනුෂ්කට වැලන්ටයින් ප්‍රසන්ට් එකක් ගන්න ඔනෙ .යකෝ වැලන්ටයින්
පහුවෙලා සමරනව කිව්ව ගෑනිට මේ මොකෝ වෙලා තියෙන්නේ ?

ඉතින් ඒක ඒ හැටි දෙයක්ද ? අද ගොඩක් වැලන්ටයින් ඔෆර්ස් තියෙන එකේ
?බම්බලපිටියට ගියානම් වැඩේ ගොඩ මම සුපුරුදු විනෝද හඬින් කියල
කම්පියුටරයක් ඔන් කලා

මනෝ ඔයාට බැරිද මාත් එක්ක එන්න , මට ඔනේ එයාට හොඳ බ්‍රෑන්ඩ් ෂර්ට් එකක්
ගන්න ,අපි කොහෙදයන්නෙ , මම කවදාවත් ෂර්ට්ස් තෝරල නැහැනේ එහෙම තැන්වල

හ්ම්ම් .. කාලවරෙන්කො.. වදේ මම කොහොමද ෂර්ට්ස් ගැන දන්නෙ , මොකෝ මම
ෂර්ට්ස් තෝරල තියෙනවද ?මම ඇහුවා

අනේ මනෝ ..විහිලු නෙවෙයි සුමි කියනවා... හ්ම්ම් හරි පොඩ්ඩක් ඉන්න .. මගේ
ටිකිරි මොලේට මතක්වුනා හමීඩියාස් සාප්පුව ගැන . මම එතන පස් පාගල නැහැ ඒ
වුනාට අහල තිබුනා මිරර් ෆැෂන් මැගසින් එකෙන් ,Mc අවුට්ලට් එකක් තියෙන වග
ටක් ගාලා ඔලුවට ආවා. එකේ වැලන්ටයින් ඔෆර්ස් ගිෆ්ට් වවුචර්ස් තියෙනවගෙ
මිරර් එකේ තිබුනේ ..හ්ම්ම් ආදරේ කරනකොට වෙලඳ පොල තොරතුරු කොය්තරම්
වැදගත්ද?

එතින් මම සුමීට විස්තරේ දුන්නා . Mc එකේද අවුට්ලට් එකද ? ඔයත් එනවද මාත්
එක්ක ? සුමි අහනවා , හ්ම්ම් මම ඒකට ගිහින් නැහැ, හරි යමුකො එහෙනම් මමත්
කිව්වා

Mc එකම මිහිපිට මගුල් ගෙයක් වගේ වැලන්ටයින් දවසේ ,පාට පාට හදවත්
,විදුලිබුබුලු ,මිහිරි සන්ගීතය මැදින් පාට පාට ලෝක වලට පියාඹන උනුන්
බඳවෙලුන පෙම්වත්තු අතුරු සිදුරු නැතිව ,උදේනි පුර සැනකෙලිය වගේ ..යාන්තම්
හමීඩියාස් එකට ගියා..සුමි සුසුම් හෙලුවා අපරාදේ මට කලින් ප්‍රසන්ට් එකක්
අරන්තියන්න තිබුනෙ...හරියට නිකන් ලෝකෙ තියෙන ඔක්කොම තෑගි වස්තු අද ඉවර
වෙනව වගේ

ඔන්න පය තිබ්බ විතරය් කාරුනික සේල්ස් බෝයි කෙනෙක් ඇවිත් අපිට උදව් කරන්න
ලෑස්තියි..සුමිට හිතාගන්න බැහැ මොනවගේ කමීසයක් තෝරගන්නද කොහොම තෝරගන්නද
කියල ...මම නම් කවදාවත් අහලවත් නැති ඉස්තරම් බ්‍රෑන්ඩ්ස්..එයා ඒ අත මේ අත
බලනව..ටිකක් ගනන් වැඩියි කොඳුරනවා , එහෙනම් යමු වෙන තැනකට මම කිව්ව , නෑ
නෑ තව බලමු

මට හිතාගන්න අමරුයි එයාට ගැලපෙන සයිස් එක .. හ්ම් ඉතින් මෝඩය එක දන්නෙ
මමද ? විහිලු නෙවෙය් කොහොමද ඒක හිතාගන්නේ ?මට එයාගෙන අහන්න බැහැනෙ මේක
සර්ප්‍රයිස් එකක් ..මොන මගුලක ද මේ තරම් දුක්විඳින්නේ නොදන්න කෙහෙම්මලක්
තෝරන්න කියලා මට හිතුනා.. එහනම් ගිෆ්ට් වවුචර් එකක් ගන්න මම එයාට කිව්ව ,
වැඩේ ඉවරයි ..මම බැලුවෙ ෂෝර්ට් කට් එකක් .. අනේ එහම කොහොමද මට එයා ලස්සසන
තැග්ගක් දුන්නනේ ..සුමිගේ වැලපීම

ඔන්න මට අදහසක් ආවා, සුමි බලන්න අර සේල්ස් බෝයි දිහා .. එයා උසමහත අතින්
ඔයාගෙ මෙඩ්ඩ ට සමානයි නේද කියලා මම හමීඩියාස් එකේ හිටි කොල්ලෙක් එයාට
පෙන්නුවා ... ම්ම්ම් සුමි කල්පනාව , ඒසැනින් මම ඒ බෝයි ගාවට ගිහිල්ලා
කඩුවෙන්ම කිව්වා ආයෙත් දෙපාරක් හිත්න්නෙ නැතුව එයා වගේ උස මහත පිරිමි
ලමයෙකුට ගැලපෙන ලස්සන කමිසයක් තෝරල දෙන්න කියලා, එහෙනම් අඟල් 15 1/2
කියල ඔන්න එයා අපිට ෂර්ට් පෙන්නනවා..සුමි බලලා ඉවරවෙලා අත්දිග ඇත්දල පාට
කමිසයක් ගත්තා එයාට ක්ලිනිකල් කරන කාලෙට අඳින්න පුලුවන් කියලා ,... මම
පාට ගැන බලපෑම් කලේ නැහැ. ඒත් අර සේල්ස් බෝයි කියනවා දැන් ෆැෂන් එක ඔෆ්
වයිට් කියලා....

ඔන්න සුමිට ඔනෙවුන ඒක පාර්සල් කරගන්න ලස්සනට..මිස් කාඩ් එකකුත් දානවද අර
කොලුව අහනවා... ආයෙ දෙකක් නැහැ ලවර්ස්ලට සේවය කරල නියම පල පුරුද්දක්
තියෙනව වගේ

මම හිතුවා ඔක්කොම හරි කියලා..බිල ගෙවන්න ගියහම මෙන්න වැඩේ ..සුමි ආයෙත්
කියනවා මනෝ මේක ගන්න තව මට රුපියල් 1000/= මදි කියලා.. වෙලවට මම ගාව
සල්ලි තිබුනා,ගිය සතියෙ ගෙදර ගිය නිසා රුපියල් 3000/= ට ෂර්ට් එකත් අරගෙන
අපි ආවා...එයා කැම්පස් එකට ආවහම කිව්ව බෝඩිමේ අනිත් කෙල්ලන්ට කියන්න එපා
කියලා...එක නම් අකුරටම ඉෂ්ට කලා මම

ඒත් එදා හිතාගත්ත ඉලක්කම් පහක වත් පඩියක් දෙන රස්සවක් සොයගන්නේ නැතුව මම නම්
වැලන්ටයින් දිනය සමරන්නේ නැහැ කියලා



ලෙඩුන් බැලීම

ගොඩක් දෙනෙක්ට තමගෙම ප්‍රේමකතාවක් තියෙනවා කියල රසවින්ඳින්න ,හිනාවෙන්න
,එහෙමත් නැත්නම් මතක්කරලා හඬාවැලපෙන්න.මම කියන මේ කතා ටිකක් වෙනස්, මේවා
තුන්වෙනි පාර්ශවයක් විසින් ප්‍රේමය ගැන කරන නිරීක්ෂණ වගේ දේවල් . තුවෙනි
පාර්ශ්වයක් හැටියට ප්‍රෙම කතාවකට සම්බන්ද වීම හරි උද්වේගකර ,ත්‍රාසජනක
,හිනායන ඒ වගේම පස්සෙ චොක්ලට්ස්, අයිස් ක්‍රීම්,වගේ දෙවල් වලින් සැලකිලි
ලැබෙන වැඩක්

මේ කතාව මම කැම්පස් ෆස්ට් ඉයර් ඉන්නකොට වුන දෙයක්.මගේ ෆස්ට් ඉයර් එක
ගෙවුනෙ වැඩිය මිත්‍රසමාගම් නැතිව . ඒකට හේතුව මම ඉන්ග්ලිෂ් මීඩියම්
ඩිග්‍රීය කල නිසා.අපේ පන්තියෙ හිටිය වැඩිඩෙනෙක් කොලඹ සහ නුවර ඉහල පෙලේ
බාලිකා සහ බාලක පාසල් වලින් ආව අය. ඉතින් කාලයක් ගියා යාලුවෙන්න .අපිට
රැග් එක තිබුනෙත් නැති නිසා. ඒත් කවුරුත් කොතැනදි දැක්කත් හායි කියල
කියගෙන යන සිරිතක් අපේ තිබුණ.

ඒ අපේ ස්ටඩි ලීව් කාලෙ.මම එදා උදෙනම ලය්බ්‍රරි ආව, නෝට්ස් මිටියත් අරගෙන
පිම්මෙ පඩිපෙල නගිනකොට (මගේ හෙමින් ගමන් නැහැනේ අපේ පන්තියෙ බැචියක් වෙන
උමංගා පඩිපෙල කෙලවර ඉන්නව. මම එයට හායි කිව්වත් ,එයා මූන සෝබර කරගෙන
යාන්තම් ඒත් දුකෙන් වගේ හිනාවුන . මම ඇහුව පාඩම් කරන්න යන්නෙ නැතිද කියල
?ගෑනි හිමිහිට නැහැ කිව්වා. එයාගෙ මූනට හොඳටම එබිකම් කලහම යාන්තම් අඬපු
වගක් පෙනුන .මම බොහොම සන්වර තාලෙට කඩුවෙන් ඇහුවා මොකුත් කරදරයක් ද කියල
?කඩුව දැමේ ආරක්ෂාවට ,මම එයා වැඩිය අඳුනන යාලුවෙක් නොවෙන නිසා.එයා
හිමිහිට හීන් හඬින් කඩුවෙන්ම කිව්වා එයාට පොඩි කරදරයක් ,සමින්දට සනීප
නැතුව නවලෝකෙ ඇඩ්මිට් කරලා කියල .

එයාගෙන් හාර අවුස්සන ගියෙ නැතුවට මට මීටර් වුනා සමින්ද කවුද කියල
ලෙඩාට කොහොමද මම ඇහුවා

හ්ම්ම්...මට එයාගෙ ෆෝන් එකට කතාකරන්න විදියක් නැහැ, එයාගෙ අම්ම්ය්
තාත්තයි දෙන්නම එයාගෙ ඇඳ ගාව, යාලුවෙක් ගෙ ෆෝන් නම්බර් එකක්වත් මට නැහැ
එයාගේ.උමංගා හීල්ලුවා.

හරි මට ආවා අයිඩියා එකක්, කවුද සමින්දගෙ ගෙදර මේ වෙලවෙ ඉන්නෙ මම ඇහුව
. එයාගේ නංගි විතරක් වෙන්න ඇති .උමංගා නොසැලකිල්ලෙන් වගේ කිව්වා.
දෙන්න මට ගෙදර නම්බර් එක , උමංගා පුදුමෙන් වගේ ඇස් ලොකු කරගෙන නම්බර් එක දුන්නා.
මම එයාවත් ඇදගෙන ඉක්මනට පුස්තකාලෙන්පහලට බහැල ගිහිල්ල නතර වුනේ කාසි
පෙට්ටි දුරකතනය ගාව
දෙකේ කාසි අහුරක් අරගෙන මම නම්බෙර් එක ඩයල් කරන්න ගත්ත , උමංගා බයවෙලා
කියනව එපා නංගි සැක හිතය් කෙල්ලෙක් කතාකරනකොට .
සමින්දගේ අම්මා උමංගා කීප දවසක්ම එයට ගෙදරට කතාකලේ ඇය් කියල අහල තියෙනවා
කියල පස්සෙ එයා මට කිව්වා.

ඔන්න සමින්දගෙ නංගි ෆෝන් එක ගත්ත, සිහින් හඬක් , ගැහැනු ලමයෙක් ගේ, මම
මගේ කටහඬ පිරිමි ලමයෙක් වගේ මාරු කරල සමින්දගෙ යාලුවෙක් විදියට
රඟපානව.එහෙම කරන්න මට හේතුවක් තිබුණ.ගොඩක් මගේ යාලුවො ඒ දවස්වල මට
කියනවා පලවෙනි වතාවට මගේකටහඬ ෆෝන් එකෙනෙන් අහනකොට කොල්ලෙක්ගෙ වගේ කියල.
කොහොමහරි ලෙඩාගෙ විස්තර ලැබුන , ඒතරම් අමාරු නැහැලු , වැඩි හොඳට නවලෝකෙට
ඇඩ්මිට් කරලා තියෙන්නෙ, අම්මයි තාත්තයි ලඟ ඉන්නවලු ,මම කෝල් එක ඉවර කල
සැනින් උමංගට විස්තර විචාරෙ අකුරක් නෑර දුන්න .

ඔන්න එතකොට එයගෙ මූණ ටිකක එලිය වෙලා තෑන්ක්ස් මනෝ කියල කිව්ව.
මම එයාට යෝජනා කලා වඩයක් කාල ප්ලෙන්ටියක් බොන්න යමු කියල . මොනවහරි
සමරන්න ඔනෙ වුනහම මම එහෙමතමයි. ,මට හිතුන අපි ටිකක් යාලුවුනා වගේ කියල.
උමංගත් ටිකක් හිනාවුනානෙ ලෙඩාගෙ විස්තර දැනගත්තහම

ඔන්න ඉතින් ජිම් එකේදි උමංගා එකපාරටම හූල්ලල කියනවා අනේ මට සමින්දව බලන්න
යන්න තිබුනනම් ඒත් මම නවලෝකෙ තියෙන තැන දන්නෙ නැහැ .කවදාවත් කොලඹ හිටියට
බස් එකෙ ගිහිල්ල පුරුදු නැහැ තනියම.කොලඹ පාරවල් දන්නෙනැහැ

හ්ම්ම් හරි පුදුමයි මේ කෙල්ලො... ජීවිත කාලෙම කොලඹ ඉඳලා නවලෝකෙ තියෙන තැන
දන්නෙ නැහැ මගේ හිත කියනව .හැම සිකුරාදම 138 බස් එකේ ගෙදරයන්න කොටුවට යන
මට නවලෝක හන්දිය හොඳට හුරුයි . උමංගා තේ එක හිමින් තොලගානවා ඔනවට එපාවට
පාඩම් කරන්න යන්න හිතක් නැහැ වගේ .

ඔයාට නවලෝකෙ යන්නම ඔනෙද මම ඇහුව , එයා හරි පුදුමෙන් මම දිහා බැලුවේ .
හරියට නිකන් ඔයාට පුලුවන්නම් මාව මගේ සමින්ද බලන්න එක්ක යන්න කියල වගේ
එයාගෙ ඇස් බැගෑපත්වුනා.

යන්න පුලුවනි ඒත් ආන්ටිය් අන්කලුය් සමින්දගාව ඉන්නවනෙ , ඉතින් එයාලට සැක
නැතිවෙන්න යන්න ඔනෙ උමංගා ,
මගේ තීක්ෂණ් බුද්ධි මහිමය මම එයාට පෙන්නුව . ආයෙත් ගෑනිගෙ මූන කලු වුනා.

හ්ම් හරි මට කියන්න ඔය දෙන්න මුන ගැහුනෙ කොහොමද ?කොහේදිද

කවුද සමින්දගෙ හොඳම යාලුවො? මොනවද ඒ අයගෙ නම්
සමින්ද ක්‍රිකට් ගහන්වද ?
මගෙන් ඔයවගේ ප්‍රශ්න වැලක් උමංගට යොමුවුනා ,
එයා පුදුමෙන් වගේ මා දිහා බලාගෙන උත්තර දෙනවා

හරි මෙන්න ප්ලෑන මම ජයග්‍රාහි ලීලාවෙන් එයාට කිව්ව. අපි කියමු කූරා
(සමින්දගෙ අතිජාත මිතුරෙක් ) අපිට කිව්වෙ සමින්ද ලෙඩවෙලා කියල, ඒනිසා අපි
දෙන්න එයා බලන්න ආවා, අපි දෙන්න සමින්ද දන්න කට්ටියම එකට IBSL
ඉන්ග්ලිශ් කෝස් එක ෆලෝ කල නිසා කියලා.

ඉතින් පාඩම පැත්තක දාල මම උමංගත් ඇදගෙන නවලෝකෙට ආවා ඔන්න. හන්දියෙන්
බැස්සවිතරයි එයාට ඔනෙ වුන ලෙඩා බලන්න යන්න මොනවහරි ගන්න. එයාගෙ හිත ගියේ
එතන මල් කඩේ තිබුන රතු රෝස මල් වලට ,

මෝඩි රතු මල් ගෙනිච්චොත් අපි අහුවෙනව මම එයාට කෑගෙහුව,
යන්තම් එයා කැමතිවුනා ඇපල් ටිකකුය් මිදි ටිකකුය් ගන්න , ඒවා ලෙඩ්ඩුන්ට
හොඳය් නෙ . ඒත් චොක්ලට් එකක් නම් ගන්නම ඔනෙ කිව්වා.
මම එයා එකඟකර ගත්තා මම ඒව සමින්දට දෙන්නම් , කියලා මොකද උමංගා ඒ වැඩේ
කරන්න ගිහිල්ලා හැඟිම් බර වෙලා වැඩේ දෙල් වෙය් කියල මට හිතුනා.

ඔන්න අපි ඇතුලට ගියා කියමුකෝ දැන් ලෙඩාගෙ වෝඩ් නම්බර් එක හොයගන්න ඔනේ .
අපි දෙන්න රිසෙප්ෂන් එක ගාව තියෙන දැන්වීම් පුවරුව ගාවට ගියා,
උමංගා හැඬුම් බර මූනකින් මම දිහා බලන්වා, අනේ මනෝ සමින්දගෙ නම නැහැනේ
මෙතන , එයා ගෙදර ගිහිල්ලද ?
හ්ම්ම්ම් මම හොඳට එබිල බැලුව නාමපුවරුවට , මොකක් වුනා කියලද හිතන්නෙ
?ගෑනි තදියම වැඩිකමට කියවල තියෙන්න් පේශන්ට්ස්ලගෙ නේම් බෝර්ඩ් එක නෙවෙය්
එදාට නවලෝකෙට චැනලින් වලට එන ඩොක්ටර්ස්ලගෙ නේම් ලිස්ටෙක

හ්ම්ම් ඉතින් මම හොඳ සිහියෙන් නිසා සමින්දගෙ වෝඩ් එක හොයගත්ත ,
හතරවෙනි තට්ටුවේ කාමරයක් .එතින් ලෙඩාගෙ කාමරේ දොරගාවටම අපි ගියා කියමුකෝ
.මෙන්න උමංගා මගේ අත අල්ලගෙන කෙඳිරිගානවා ...මනෝ මට බයයි කියල,එයගේ එක
අතක ඇපල් ,මිදි චොක්ලට් පාර්සලය .
මම අත ගසාදාල කිව්වා බයවෙන්න එපා මේ කේස් එක මම ලීඩ් කරන්නම් කියල

මම දොර ඇරගෙනම ඇතුල්වුනේ හායි සමින්ද කියාගෙන ,සමින්ද තක්කු මුක්කුවෙලා
බලනව මම කවුද කියලා, මම කිසි ගානක් නැතුව කූරා තමයි විස්තරේ කිව්වෙ ඔයා
ලෙඩ වෙලා නවලෝකේ කියල . වක්කඩේ කැඩුව වගේ කියනව ජිවිතේ පලවෙනිවතාවට දැකපු
කොල්ලෙක් එක්ක කිසි සබකෝලයක් නැතුව..ඊටපස්සෙ වැඩ වරදින්න කලින් මම ,
කැමැත්තෙන්ම ඉදිරිපත්වෙලා අපි දෙන්නව හඳුන්වල දුන්න සමින්දගේ
පේරන්ට්ස්ලට.මොකද ඒක කරන විදිය සමින්දටත් ප්‍රහේලිකාවක් වෙලා තියෙන්න
ඇත්තෙ ඒ වෙලාවෙ

සමින්දගේ ඇඟට ලේ ටිකක් උන්නන්න ඇත්තෙ උමංගා දැක්කහම වෙන්න ඔනේ .ඒත්
මිනිහා ඇස් ලොකු කරගෙන බලා ඉන්නවා.ඔන්න ඉතින් අපි දෙන්නා පුටු දෙකක වාඩි
වුනා සමින්දගෙ අම්ම ගෙන් ලද අවසරයෙන්.

උමංගා සමින්දට කිට්ටුවෙන්ම තියෙන පුටුවක වාඩිවුන. මට දැනුන සමින්දගේ
අම්ම අපිව හොඳට නිරීක්ෂනය කරනව කියල.එයා අපෙන් කඩ ඉම් ප්‍රශ්නත් ඇහුව
සමින්ද දන්නෙ කොහොමද කියල, උමංගා බීතවෙලා ඉන්නකොට පැනල උත්තර බැන්දෙ මම.

සමින්දගෙ තාත්ත පරණ පේරදෙනි කැම්පස් උගතෙක්, එයා අපි කැම්පස් බව දැනගෙන
අතීත පේරාදෙනි විසිතුරු කියවන්න ගත්ත, ප්‍රොෆෙසර් සරච්චන්ද්‍ර ගැන එහෙම
, යන්තන් මම ඒකෙනුත් ගොඩගියා හූමිටි තියලා,පලිප්පු දාලා. වෙලාවට පේරාදෙනි
සාහිත්ය යුගය ගැන කියවල තිබුන නිසා.

ඒත් මට යාන්තමට පේනව උමංග , සමින්ද එක්ක ඇස්වලින් කෝල කතාවක් ,
සමින්දගේ අම්ම ඒ දෙන්න දිහා බලාගෙන, පෙම් කරන්න ගියහම සිහිය නැහැනෙ

මට හිතුන වැඩ වරදීවි කියල. මම එකපාරටම කිව්ව උමංග අපි යමු පාඩම් කරන්නත්
තියෙනවනේ කියල .එයාගේ මූන කලුවුනා, ඔන්න ඉතින්න් සමුගන්න වෙලාව , මම
සමින්දට ඉක්මනට සනීපවෙන්න කියලා විශ් කරල උමංගගේ අතේ තිබුන පාර්සලය ගන්න
හදනකොටම උමංග ඒක සමින්දට දුන්න ,සමින්ද එයාගෙ අත හෙමිහිට මිරිකුව,
ආන්ටිගෙ උකුසු ඇස් ඒ දෙන්නා ගාව, ඒ එක්කම ආන්ටි කියපි ,දුවල ඉන්න ටිකක්
මමත් එනවා ෆාමසියට යන්න සමින්දගේ බෙහෙත් ගන්න ,
මම තවත් හිතන්නෙ නැතුව උමංගගෙ අතින් ඇදගෙන ඉක්මනට කාමරෙන් පිටවෙලා ලිෆ්ට්
එක එනකන් ඉන්නෙත් නැතුව තට්ටු හතරම පඩිපෙල බැහැල නැවතුනේ 138 කොට්ටාව බස්
එකක .