Sunday, November 4, 2012

අඳුරින් බර ආකර තුළ මැණික් දිලෙනවා-නැගිටින් පුතුනේ බිම් මල් හිනැහෙනවා




මගේ පොඩි කාලේ මතක අතර මහ ගෙදර පරණ කැබිනට් එකක් මත වූ රේඩියෝවට හිමිවන්නේ වැදගත් තැනකි . අම්මගේ පලමු පත්වීම දුෂ්කර සේවා ස්ථානයකට ලැබීම හේතුවෙන් පාපැදි මිලට ගන්නට දුන් රුපියල් 600 /= පුද්ගලික ණයකින් මේ රේඩියෝව මහ ගෙදරට පැමින ඇත .ඇය පා පැදියකට වඩා රේඩියෝවකට ආසා වුනා විය හැක .දේ පටන් රෑ වෙන තෙක් දවස ගෙවෙන විදිය  ලමා කාලයේ මට දැනුනේ මේ රේඩියෝව නිසාවෙනි .සමහර වැඩ සටහන් පටන්ගන්නා විට වාදනය වෙන රේඩියෝ ජින්ගල් අදත් හිතේ රැඳී අවුරුදු ගානක අතීතය වෙත හිත කැඳවාගෙන යාමට සමත් වෙයි .


අද නම් බොහෝ ගුවන්විදුලි නාලිකා ඇත . ඒ සියල්ල පැය විසිහතර පුරාම ඇසෙයි .ඒත් මතකයේ රැඳෙන මිහිරක් ඒවායින් හිතට එක්වෙනවාද යන්න පැනයකි .දිග ගමන් බිමන් වල යෙදෙන විට කාලය ගෙවන්න ඇති එකම විසඳුම වාහනයේ ඇති රේඩියෝව සුසර කිරීම වුවත් බොහෝවිට මට සිදුවන්නේ අල්ලන අල්ලන චැනලය නැවත වෙනස් කිරීමටය .එපාවුන තැන "ශිහ් මේ ජරාව අහල ඉවරයක් නෑ "වැනි නුරුස්සන වදනකුත් පිටවේ .එවිට මතකයට එන්නේ පොඩි කාලේ කම්මැලි කමට ඇඳේ ගුලිවී නිදි  ගැට හරිමින් ගුවන්විදුලි සoස්ථා උදා විකාශයට සවන් දුන් අයුරුය


ඒ මගේ ලදරු විය ගෙවුන හැත්තෑව දශකයේ අග අසූව දශකය ආරම්භයයි . උදේට නැගිටින්න අදිමදි කරන මට ඇහෙන්නේ සුනිල් එදිරිසිoහගේ පිනිබර යාමේ සැවුලන් හඬලනවා ගීතයයි.

පිනිබර යාමේ සැවුලන් හඬලනවා
අම්මා වට කර ලිප ගිනි නැලවෙනවා
කොලඹ රේල්ලුව රජ ගමනට එනවා
නැගිටින් පුතුනේ බිම් මල් හිනැහෙනවා


ඒ ඇසෙනවාත් එක්කම මට තාමත් බොහෝ චිත්ත රූප මැවේ . උදේ හතරේ පටන් අඬලන අසල් වැසි විට්ටර් මාමාගේ කුකුල් රන්චුව , දර ලිපේ පැහෙන උණු වතුර කේතලය ලඟට වී ලිපට සාත්තු කරන ආච්චී ,ඒ වටේම දැවටෙන මගේ සුදු බැලලී ඒ හැමෝම සින්දුවේ ඇත .පාසල් යන වයසක නොවුනත් සින්දුව ඇහෙන විට ඉක්මනට  ලොකුවෙලා ඉස්කෝලේ යන හිතක් පහල වෙයි .කොලඹ කෝච්චිය එන්නේ රජ ගමනේය .එහි ඇති ගී පද හිතට අමුතු ප්‍රබෝධයක් ගෙනේ .අදහස හා යෙදුම් එතරම් ප්‍රාණවත්ය .


උදා විකාශයේ බොහෝ දේශාභිමානී ගී වදනය වූ අයුරුත් මතකය .ඒ අතුරින් නන්දා මාලිනිය ගැයූ ගී දෙකක් මගේ හිතේ ඇඳී ඇත . එකක් සාර විට චිත්‍රපටයට ගැයුන ගීතයකි








මේ සින්හල අපගෙ රටයි
අප ඉපදෙන මැරෙන රටයි
අප හද පන ගැහෙන රටයි
මුලු ලොව ඒ රටට යටයි


අහස සිඹින ගිරි කදුරු
පොලව තෙමන වැවු සයුරු
මුහුද අවර බැඳි පවුරු
ඒරට අසිරි සිරි එවුරු


මවු බිම වෙනුවෙන් පොරණේ
දිවි දුන් විරු දරුවන්නේ
ලේවලිනුයි මේ දෙරණේ
මිණි කැට මුතු ඇට මැවුනේ


සමනොල ගිරි වලලු ඉමේ
සුදු සිරිපා පිපෙන හිමේ
සම කරුණා ගුණ මහිමේ
අප උපතින් ලද උරුමේ



පොඩි දරුවෙක් ලෙස මගේ මතකයේ නිරතුරු රැවු දුන්නේ එහි මුල් පද පෙලයි . එය ඉතා සරල මුත් අභිමානය පිරුණ අදහසකි .පසුව මා වඩාත් කැම්ති වුයේ එහි අවසන් පද පෙල වූ සමනොල ගිරින් එන සම කරුණා ගුණ මහිමය ගැන කියන කොටසටයි .මහගම සේකර ලියූ මේ ගීය පසුව බොහෝ මත භේද වලට හේතු වුන බවක් අසා ඇත. මේ හා සමාන සේකර විසින් ලියූ අනික් ගීතය රත්නදීප ජන්මභූමි ගීයයි .ඒයත් උදා විකාශයෙන් ඇසූ වග මතකය .කාලෙකට කලින් අවන් හලකට වී රට රට වල ජාතිකාභිමානී ගී සැඳෑවක් දැමූ දිනක ඉන්දියන් හා බෙන්ගාලි මිතුරන් ඉදිරියේ  මට ගයන්නට සිදුවූයේත් රත්නදීප ජන්මභූමි ගීතයයි .
මා සිත් ගත් අනික් ගීතය වූයේ ඉහත ආත්මය චිත්‍රපටයට නන්දා විසින්ම ගැයු කරුණාරත්න අබේසේකර පද රචනාකල කේමදාස සoගීතවත් කල අද පමණක් නොවේ අපට හෙටක් තියෙනවා ගීතයයි .







අද පමණක් නොවේ අපට
හෙටක් තියෙනවා
අරුණලු කැන් හිනැහී නව
දිනක් ලබනවා
අඳුරින් බර ආකර තුළ
මැණික් දිලෙනවා
දෙස බස රැස අපේ අතින්
එළිය වැටෙනවා


උදාසීන ජාතිය නිදිකිරා වැටෙන්නේ

උදාරතර හැඟුම් පැතුම් නැත ලියලන්නේ
උදාගිරෙන් උදාවෙමින් හිරු එනවා සේ
නවෝදයක් බිහි කරලමු අපි ඉතිහාසේ

ලමා කාලයේ පටන් මෙහි අපූර්වත්වය රැඳුනු මා සිත් ගත් පද පෙල වුයේ "අඳුරින්බර ආකර වල මැණික් තියෙනවා "යන්නයි . එය නොපසුබටව නැගී සිටින්න රටකට හෝ ජාතියකට දෙන පණිවුඩයක් සේම කෙනෙක්ගේ පුද්ගලික ජීවිතයටත් වටින ඔවදනක් හා සමානය.ගැඹුරු අභිමානයක් හිතට දනවන අමරදේව ගැයූ


නිවහල් සිතුවිලි සිතනා සිතත් උදාරයි
නිහවල් නිමැවුම් මවනා හිසත් උදාරයි
එවන් අසිරිමත් ජාතිය ජයෙන් උදාරයි
යශෝ කැලුම් වර ජෝතිය පිනෙන් උදාරයි 


අමරදේව විසින්ම ගැයුන මහවැලි ගීතයත්,  රන් දහඩිය බින්දු බින්දු උදා විකාශයේ තිබුණි 



සිරිපද ලස සමනොල සිරසේ

සිඹ සිඹ සිහිලස විඳ සතොසේ
ලෙලී දිලී ගලා බසී

මහවැලි මහවැලි මහාවැලී ....







රන් දහඩිය බින්දු බින්දු
ඉසුරු සුවඳ රැන්දු රැන්දු
ගතිනි හලා
ගයමු රන් ගොයමේ
සින්දු සින්දු 



මේ ගී එවක පැවති රජයන් වල නොයෙක් සoවර්ධන හා ප්‍රචාර වැඩ වලට යොදාගැනුමට ලියූ වගක්ද කියවේ .එය එසේ වුවත් මේ ගී වල අරුත හා ගීත්මය ගුණය නොසුන්ව පවතින බව මට හිතේ . අනික් අතට වැඩ බිමට , කුඹුරට ,කාර්යාලයට උදෙන්ම යන මිනිස්සු අගයකලාට කම නැත .උදා විකාශයේ මගේ මිහිරි මතක හා රැඳුන අනික් ගීය වූයේ නන්දා ගැයූ බුද්ධානුභාවේන ගීතයයි . 


උදෑසනක් යනු දවසක ඇරඹුමය .ඇරඹුමක් ප්‍රබෝධමත් විය යුතුය .ඊට හොඳ සිතුවිලි එක් විය යුතුව .එය දවසේ ඉතිරි කාලය ගෙනයන්න තල්ලුවක් දිය යුතුය. මේ ගීතාවලීන් පුරා කැටිව ඇත්තේ ඒ ප්‍රබෝධයයි .පොඩි ලමයෙක් ලෙස මා මේ ගී ඇසූ මතකය කෙතරම් ප්‍රබලද යන්න අදත් ඒවා මගේ හිතේ රැඳී පවතින විදියෙන් පෙනේ .

ඒත් දැන් බොහෝවිට උදෑසන ඇසෙන්නේ කොහේ හෝ කපා කොටා මරා දැපූ උද්වේගකර පැයෙන් පැය පුවත්ය .එසේත් නැත්නම් බෝම්බ සෙල්ලම හෝ රෑ බැලූ හීන වල ගුන දොස් උදේට කියන ඒවාය . එහෙමත් නැත්නම් කොහේ හෝ කෙනෙක් ටෙලිෆෝනයෙන් මඩවා විකාර කියා ප්‍රීතිවෙන උදවියයි . උදේ පාන්දරින් පැය හතර පහක දිග ගමන් යන්න පිටත්වෙන වෙලාවට මේවා ඇහෙනවිට ඔලුවත් තාන්තුවා වෙයි .


ප/ලි 

නිරතුරුව උදෑසන ඇසුන තවත් ගීයක පද මාලාවක් වුයේ ....

"...සිය රට දේම සියතින් ගෙන වැලඳගමූ,
රන්වන් කරල් අතරින් පෙර ගමන යමූ "

එය සමූහ ගායනයක් වග මතක නමුත් මුලු පද මාලාවත් ගැයුවේ කවුරුන් ද යන්නත් මතක නැත . රේඩියෝ ජින්ගල් අතර මම වඩාත්ම කැමති ලමා උපන්දින සුබ
 පැතුම් වෙනුවෙන් අමරා රණතුoග ගයන ආයුබෝවන් වාසනාවන් ගීතයටයි.  මධ්‍යාහ්නයේ උදා විකාශය අවසන් වීමට වාදනය වුන අමරදේව ගැයූ සබ්බ පාපස්ස අකරණo ධම්මපද ගාථාවද පොඩිකාලේ සිට ඇසීමට ප්‍රිය වීමි .