Saturday, September 29, 2012

6% අධ්‍යාපන ඉල්ලිම් බහුතර ලාoකික ඇසින් :)



2012 .09 .28 කොලඹ 04  සිට

පුද්ගලික අoශයේ ඉහල වැටුප්, වරප්‍රසාද හිමි වෘතික මිත්‍රයෙක්

මේ මොන විකාරද ?
පැය ගානක් ට්‍රැෆික් එකේ
වට් අ බුල් ශිට්?
සේරම නිකන් දීලා
මෙලෝ කොලිටියක් නැති මිනිස්සු
අනික මෙයාලට පඩි වැඩි කරන්න ?
පඩි විතරද ?කාර් පර්මිට්
අපට  එහෙමද ?
ලක්ස පනහක් ගෙවලා  ලීස් කරලා
ඩබල් ටැක්ස් එක්ක ඇලියොන් එකක් ගත්තේ
යන්නේ පවුල් පිටින් Ph.D එකට
ආණ්ඩුවෙ ස්කොල්ස්  වලින් හරි ලේසියෙන් 
යූ. කේ ,යූ .එස් .ඒ  ගිහිල්ලත් බර්සරි ඉතුරු කරන වුන්
රිසර්ච් පේපර් එකක් ලියන්නේ නැති කාලකන්නි
මුන් තමයි මේ රටට හෙනෙ
ඕකයි අපේ ඉකොනොමි එක ඩිවලප් නැත්තේ

පවතින ආණ්ඩුවේ වැඩ පිලිවෙලට ඉතා හිතවත් මිත්‍රයෙක්

මේ මෝඩ කොල්ලො කෙල්ලෝ
ඔහේ කෑගහනවා මෙලෝ හසරක් නොදැන
මේක ආණ්ඩුව පෙරලන්න ගැහුව ගැටයක් 
අරාබි වසන්තය වගේ
මහා කුමන්ත්‍රණයක්
දැක්කෙ නැද්ද හිටිය යූ ඇන් පී හැලපයො රොත්ත
ෆූට පිහිටෙන් බලේට ඇවිත් එල්. ටී .ටී ය රජ කරවන
බලල් අත් මේ තමයි
වගකීමෙන් මේවා
වටහා ගැනීම   අප සතුයි


විශ්වවිද්‍යාල උපාධියක් නැති වීම හා කඩුව ඒ තරම් පොලිශ් නැති නිසා ප්‍රමෝශන් කාලෙදී හීන මානෙන් තැවෙන කන්තෝරු මිත්‍රයෙක්

ගුරාලා ඔක්කොම එකයි
ඇදුරො කියලා වෙනසක් නෑ
මුන් ටියුෂන් මුදලාලිලා
ඒ ලෙවල් වලදී මම  කාලකණ්නි වුනේ
මට ඉන්ග්‍රිසි බැරි වුනේ
අපේ ඉස්කෝලේ අහවල් ගුරා සහ ගුරී නිසා
ගිරවු වගේ පාඩන් කරලා
උජාරුවට කැම්පස් ගිහින්
කිසිම ප්‍රැක්ටිකල් සෙන්ස්  නැති
නමේ අගට අකුරු එකතු කරන්
කඩුවෙන් තියරිය දෙසන
මට පේන්නම බැරි
මුනුයි මුන්ගේ මේ ඉගැන්නිලි සිස්ටම් එකයි


දෙවෙනි වතාවටත් ඒ ලෙවල් කල නමුත් රජයේ විශ්ව විද්‍යාලයකට  තම පුතු සුදුසුකම් නොලැබීම නිසා හිත නරක් කරන් තරහෙන් ඉන්න මිතුරියක්   

බලන්න මේ ගුරාලයි ගෝලයොයි
කිසිම කොලිටියක් නැති එවුන් මෙයා
දියවු ,ගනිවු කියලා කෑගහන හැටි මහ පාරේ
ඒ වගේද අනේ ප්‍රයිවට් ඉන්ස්ටිටියුට් වලට යන ලමයි ?
බලන්න ඕනේ අපේ පුතාලගේ ඉන්ස්ටිටියුට් එක
මොන තරම් ෆැසිලිටි ද ?
මෙහෙම මහපාරේ යවන්න ඕනේ නෑ
කොහොම හරි බෑන්ක් ලෝන් එකක් දාලා
කෙල්ලවත් අරිනවා මම නම්
මාලඹේට මෙඩිසින් කරන්න
රස්සාවට ගියාම
 ඔය උපාධි කොහෙන් ගත්තු ඒවද කියලා අහනවද ?

ප්‍රයිවට් ඉන්ස්ටිටියුට් එකක අයි .ටී ඩිග්‍රිය කරන  මගේ කසින් මල්ලි කෙනෙක්

ලොකූට පිස්සුද?
ෆූටා නිවුස්  අප්ඩේට් බලන්න ?
ඔය සීයට හය බොරුවක්
ලෙචාල පඩි වැඩි කරගන්න 
දාන අයිසින් කතාවක් 
අනික ඔය කොල්ලො කෙල්ලො බහුතරේකට
තියෙන හීන මාන ලෙඩේ
අපි ඉගෙන ගෙන ඇවිත්
එයාලගේ රස්සා නැති කරයි කියලා
ඒකයි ඔය කෑගහන්නේ
ඕව දන්නේ නෑ ඔයා


ෆයිනල් එක්සෑම් ප්‍රථිපල පරක්කු නිසා ඉන්ටර්න්ශිප් එක පරක්කු වීම ගැන කේන්තියෙන් ඉන්න විශ්ව විද්‍යාල නීති සිසුවෙක්

මුන් නම් පෙලපාලි යයි
අන්තිමට කෙලවෙන්නේ අපිට
කොලේජ් එකේ එවුන් සෙට් එක
කලින්ම ඕත්ස් අරන්
රස්සා වලටත් ගිහින්
අපි ඉන්ටර්න් ඉවර කරනකොට

මේ  දවස් වල ලoන්කාවේ නැති ජන මාධ්‍ය මිත්‍රයෙක් ඊ මේල් පණිවුඩයකින් 

මචන් තවම පෙලපාලිය යනවද ?
කීදෙනෙක් පෙලපාලියේ ගියාද  ?
කියහන්කො මට ඕෆ් ද රෙකෝර්ඩ් විස්තර
මොනවද පක්ෂ පෙරහැරේ ගිය ?
ඔය තරම් මිනිස්සු ෆූටා එකට සපෝර්ට් ද ?
ඕකට ස්පොන්සර් කරන්නේ කවුද ?
ලෙචාලට කොහින්ද බන්
ටී ශර්ට් ගහන්න ඔය තරම් සල්ලි ?

අපේ කන්තෝරුව ඉදිරිපිට පාර අතුගාන නගර සභා කම්කරුවො දෙන්නෙක්

අනේ හැබෑට මේ මිනිස්සු මහ පාරේ වේලෙන්න
මොන වරදක් කරලද ?
ඇරත් යමක් කමක් උගත් ඈයො
කුඩු කාරයො ලෝක හොරු එක්ක ගණුදෙනු කරන
මේ ආණ්ඩුවට බැරි ඇයි ?
මේ මිනිස්සු එක්ක ටිකක්  කතා බහ කරන්න ?

පසු සටහන

2012 .09.27 හැන්දෑවේ  බoන්ග්ලාදේශ් මහාචාර්ය ක්වාසි අහමඩ් සමග

විදුලිසෝපානයෙන් එලියට එත්ම
දුටුවෙමි ඒ රුව නැවතත්
සුදු පුලුන් කුල්ලක් වැනි කොණ්ඩය
ක්‍රීම් පාට ශර්වානිය හැඳ
ගණකම උපැස් යුවලක් පැලඳ
අප හා සිනාසුන
 නිහතමානී  වියපත් මිනිසා

සර් මට ටිකක් කතා කරන්න පුලුවනිද ඔබට ?
වයි නොට් ලෙට්ස් සිට් දෙයාර්
ඔබ ලoන්කාවෙන් නේද ?
ඔවු සර්
මොනවද මගෙන් දැනගන්න ඕනේ ?
සර් බන්ග්ලාදේශය මොනතරම් අධ්‍යාපනයට වියදම් කරනවද ?
දෙදාහ අවුරුද්ද වෙනකන් අපි වෙන්කලේ සීයට දෙකක් විතර දල දේශීය නිශ්පාදිතෙන්
දැන් අපි සීයට තුනක් වෙන්කරනවා
ටුවෙන්ටි ටුවෙන්ටි-2020 බන්ගලාදේශය ගැන හිතලා
අපි සූදානම් වෙනවා
 මානව සම්පත සoවර්ධනය කරමින්

 නැශනල් එඩියුකේශන් පොලිසි එක
තව ටික දවසකින් පාර්ලිමේන්තු පනතක් වෙනවා
ක්ලාස් වන් ඉඳන්ගෙන ක්ලාස් එයිට් වෙනකන්
අනිවාර්ය අධ්‍යාපනය
 බෙන්ගාලි භාෂාව , බෙන්ගාලි ඉතිහාසය , තොරතුරු තාක්ෂණය ,
ඉන්ග්‍රිසි ,පරිසර විද්‍යාව,ගණිතය හා  විද්‍යාව   අනිවාර්ය වෙනවා
මේක කාටත් එකයි ආණ්ඩුවේ ඉස්කෝල , පුද්ගලික ඉස්කෝල
පනත නිසා පුද්ගලික අධ්‍යාපන ආයතන වලට
ප්‍රමිතියක් දෙන්න හා රෙගියුලේට් කරන්න අපි බලනවා
ලේසි නෑ මේ වැඩේ අන්තවාදී මුස්ලිම් පක්ෂ එක්ක
ඒත් අපි ඔවුන් එකඟ කරගන්නවා කොහොම හරි
ගෑනු දරුවන්ට උසස් අධ්‍යාපනය වෙනකන් නොමිලේ ලබාදෙන්න
ඉන්ක්ලූසිව්නස් , ඉක්විටි හා පාර්ටිසිපේශන් මේ පනතේ මූලික හරයන්
හැම බoන්ග්ලාදේශ වැසියෙකුටම
ඉගෙනීමට වරම් දෙන්නයි අපේ බලාපොරොත්තුව
දෙදාස් විස්සේ සoවර්ධිත භoග්ලාදේශ සිහිනයටයි
මේ අපගේ සූදානම

"අමි සුනාර් භන්ග්ලා -අම සුනාර් බොලොභශි"
මගේ ස්වර්ණමය භoග්ලාදේශය -මම ඔබට ආදරෙයි

සමුගත්තා මම මේ වියපත් මහ ඇදුරාගෙන්
නෙතට නැගි කඳුලු සමගින්

අපිට කොයින්ද- මහ ගොඩක් ක්වාසි අහම්ඩ් ලා ?
ඒ නිසා ට්වෙන්ටි ට්වෙන්ටි ක්‍රිකට් එක්ක
පිය නගමු අපි
දකුණු ආසියාවේ ආශ්චර්ය සිහිනයට



Monday, September 10, 2012

Shattered Dreams

From Sunday Times 9th Sep 2012 


අද දවල් කැමකාලා ටිකක් වෙලා ඉරිදා පත්තර පෙරලද්දි දැක්ක දේකින් හද සසල වුනා .2012 සැප්තැම්බර් 9 වෙනිදා සන්ඩේ ටයිම්ස් පත්තරේ මුල් පිටුවේ දුටුව ඡායා රූපයක් .ඉසෙඩ් ස්කෝර් ප්‍රශ්නය ගැන විසඳුමක් ඉල්ලලා විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාවට පෙත්සමක් භාර දෙන්න ගිය සිසුන්ට පොලීසිය ප්‍රහාර එල්ලකරද්දි ඉතා දුක් බර මුහුණකින් තම හැඬුම් පිටවනු නොදී කඳුලු වගුරන්න ඔන්න මෙන්න තරම් මූණකින් යුත් තරුණ සිසුවෙක් .

එහි ලියවී තිබුණේ අපේක්ෂා භංගත්වය
ජීවිතේ සියලු පැතුම් සුණු විසුණු වූ වග

ලංකාවේ අධ්‍යාපනය ඉතා තරඟකාරියි .එය කවුරුත් අවිවාදයෙන් පිලිගන්න ඕනේ . විව්ධ මත තියේවි මේ ක්‍රමේ ඇතුලේ පාඩම් කරලා , කිසි බාහිර වැඩක් නොකර මොනවත් නොදැන කැම්පස් සිලෙක්ට් වෙන ගිරා පෝතක ලමයි කියලා  . ඒත් මේ අමාරු ක්‍රමේ ඇතුලේ කොහොමහරි යමක් දිනන්න හැම ලමයෙක්ම ලොකු කැප කිරීමක් කරනවා . තමන්ගේ ඉලක්කයක් වෙනුවෙන් නින්ද , කෑම නිදහස විවේකය , දෙමවුපියන්ගේ සල්ලි මේ සියල්ල යට කරලා මහන්සි වෙලා අන්තිමට ඔවුන්ට ලැබෙන ප්‍රතිඵල ලේඛණය අවුල් සහගත්ව් වුනහම ඇතිවෙන තත්වය මොකක්ද ?

අපේ රටේ සාමාන්‍ය කෙනෙක්ට සමාජ ඉණිමගේ - social ladder ඉහලට යන්න පුලුවන් පුලුවන් එකම විදිය අධ්‍යාපනය . අපේ ක්‍රමේ අඬු ලුහුඬු කම් තිබුණත් මේ රටේ සරසවියකින් තමන්ගේ පලවෙනි උපාධිය ගන්න හැමකෙනෙක්ම මහන්සි ගන්නවා .කාටත් ඕනේ දක්ෂයන්ගෙත් දක්ෂයෙක් වෙන්න . එක ලකුණක් දෙකක් නිසා දශම ගාණක වෙනසක් නිසා අවසානයේ කෙනෙක්ගේ සමාජ තත්වය , වැටුප වගේ ගොඩාක් දේවල් විසඳන්න පුලුවන් ක්‍රමයක් අපිට තියෙන්නේ .එහි හොඳ නරක කුමක් වුනත් අවුරුදු 18 ක් 19 ක් තරම් පොඩි වයසකදී ජීවිතේ තමන්ට ලබාගන්න පුලුවන් ලොකුම දිනුම ගත්තු මේ දරුවොන්ගේ හීන බිඳලා සුණු විසුණු කරන එක මොනතරම් අපරාධයක් ද ? උසස් අධ්‍යාපනය භාරව ඉන්න උදවිය මේ ගැන හිතන්නේ හරියට මොනවත් සිදු නොවුන විදියට .නමුත් මේ පරම්පරාවේ දරුවො අපේක්ෂා බංග වීමත් එක්ක යම් දවසක කලහකාරී පුරවැසියො හැටියට හැසිරුනොත් මම නම් දකින්නේ නෑ එහි වරදක් . ඔවුන් කිසි වරදක් නොකර බිහිසුණු ප්‍රපාතයකට ඇද දැමිමේ වගකීම තියෙන්නේ   වෙනත් පිරිසක් අතේ .

අධ්‍යාපනයට ඇති අයිතිය වගේම , අද්‍යාපන අවස්ථා  ලබාගැනීමේ අයිතියත් ( right to education /access to education ) රටක තිබිය යුතුයි .ඒත් අපේ රටේ මේ අවස්ථා ඉතා සීමිතයි .ඒ වගෙම පලවෙනි උපාධියක් හිමි කරගන්න මුදල් යොදවන්න හැමෝටම බැහැ .අපි කාගෙත් පලවෙනි උපාධිය අපි සම්පූර්ණකලේ නිදහස් අධ්‍යාපන වරප්‍රසාදයෙන් . එහි තේරුම සියල්ල නිකන් දීම කියන එක නොවේ .අධ්‍යාපන අවස්තාවක් අපිට හිමි වීම . පශ්චාත් උපාධියක් මුදල් ගෙවා ඉගෙන ගන්න හෝ ශිෂ්‍යත්වයක් මගින් ලබා ගන්න හැකියාව වැඩි .නමුත් පලවෙනි උපාධිය /වෘතීය සුදුසුකම් සඳහා එවැනි දේ සීමිතයි .සීමිත අවස්තා ඇති රටක ඒ වෙනුවෙන් තරඟකෙරුව දරුවොන්ගේ ඉරණම මෙබඳු වීම ඉතා කම්පාවට කරුණක් .

අපි ජීවත්වෙන රටේ මැතිවරණ හරි වෙලාවට තිතට ටිකක් ඇද නොවී තියාගන්න , දූෂිත නොවුන ප්‍රථිපලේ දෙන්න , අපේක්ෂකයොන්ට ඕනේ නම් නැවත ඡන්ද ගනින්නත් හැම චන්දෙකටම අසීමිතව රජයේ මුදල් යොදවලා  ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය රකින්න ඇප කැප වෙලා අට පාස් නැති මෝඩ හරක් පාර්ලිමේන්තුවට /පලාත් සභාවට යවන්න තරම් උනන්දු වුනත්  උසස්පෙල විභාග ප්‍රතිඵලයක් නිවැරදිව දෙන්න නම් එහෙම  උනන්දුවක් නෑ .අනික් අතට නිද්‍රා සහගත සිවිල් සමාජයක් ,සුර පුර සොයාගෙන මයිග්‍රේට් වෙන්න සිහින බලන උගත් පන්තියක් , වැඩිය රටේ ප්‍රශ්න කරදර ගැන නොහිතා ෆේස් බුක් විප්ලව කරන එලිට් මිඩ්ල් ක්ලාස් එකක් ඉන්න රටක ආණ්ඩු ඕනේ තරම් පිස්සු නැටුවත් , මෙහෙම පොඩි කොල්ලො කෙල්ලො පාරේ කඳුලු ගෑස් කෑවත් කාටවත් කිසිම දුකක් හිත් අමාරුවක් නැති රටක අපි ඉන්නේ .අපේ ගේ දොරකොඩටම ඇවිත් ජීවත්වීමේ අයිතිය උදුරගත්තත් අපි නෙවේ හ්ම් කියන්නේ .ඒක සක් සුදක් සේ පැහැදිලියි .

ඉඳ හිට කරන මෙහෙම හුදකලා අරගල ඇරුනම ආයේ නම් අපිට බැරිවේවි දකින්න පොදු යහපතට වෙන රටේ වෙනස්කම් , මිනිසුන්ගේ අයිතීන් වෙනුවෙන් පෙනී හිටීම් . 88-89 ත් 92-94 කාලෙත් 71 අහලා තිබුණ දේත් ( මේ සියල්ල ඉතාම හොඳයයි නොකිව්වත් ) අනුව මිනිස්සු සමාජ වෙනසක් සඳහා සාර්ථකව හෝ අසාර්ථකව යම් යම් දේ කලා . ඒත් එවැනි දේ නම් ඉදිරියේ සිදු නොවේවි මේ නිද්‍රා සහගත වට පිටාව තුල .

මධ්‍ය ආදායම් ලබන රටක් වීම නිසා "කෑදර උගත් ධනවත් අලුත් මැද පන්තියක්" බිහිවීම එක්ක සමහර සමාජ ආර්ථික ප්‍රශ්න මොනතරම් අපි ලඝු විදියට දකිනවද කිව්වොත් කැමති කෙනෙක්ට සල්ලි ගෙවලා ඉගෙනගන්න පුලුවන් වෙන්න ඕනේ කියන අන්තගාමී මතේට අපි ගිහින් තියේ,  .ඒත් ගෙවන ගාන , ඒක හැමෝටම දරන්න පුලුවනිද , ඒ අවස්තා වැඩි දෙනෙක්ට විවර වෙනවද , නගර බද නොවන පිරිසට ඒ අවස්තා බෙදී යනවද , ගෙවන්න බැරි කෙනෙක්ට ඉගෙනගන්න තියෙන පහසුකම මොකකද , දරාගන්න පුලුවන් මිලකට ඉහල අධ්‍යාපනය දෙනවද වගේ දේවල් ගැන මේ කිසි කෙනෙක් කතා නෑ .

යම් දවසක මේ රටේ ඇති නැති මිනිස්සුන්ගේ පරතරේ නෙවෙයි ලොකුම ප්‍රශ්නේ වෙන්නේ . හොඳ ප්‍රමිතියෙන් යුත් අධ්‍යාපන අවස්තා ලැබුණ හා නොලැබුන මිනිස්සුන්ගේ පරතරේ .එතකන් අපිට සාවධානව ඇස් කන් වහන් බලන් ඉන්න තියෙන්නේ චේ ගේ , කැස්ත්‍රෝගේ ටී ශර්ට් ඇඳලා , සේවු ද ඇනිමල්ස් ,මේක් පවර්ටි හිස්ට්‍රි, ප්‍රොටෙක්ට් හියුමන් රයිට්ස් කියලා ස්ලොගන් බ්‍රෑන්ඩඩ් ටීශර්ට් වල ප්‍රින්ට් කරගෙන අපේ කෑදර උගත් ධනවත්  අලුත් මැද පන්තිය හා එලිට් කට්ටිය ෆේස්බුක් විප්ලවේ කරනකන් එයාලගේ සී .එස් ආර් සල්ලි වියදන් කරලා කෝපරේට් ඩිනර් එකක් දාලා බාල් නටලා  .

Wednesday, September 5, 2012

හාෆ් ඩේ ලීව් , සූත්තර පුංචා සහ තවත් පොත් කතා




මම ගොඩක් ආසම පොත්  දෙකක් නොහිතුව වෙලාවක පලවෙනි වතාවට මුණගැහුන යාලුවෙක්ගෙන් තෑගි ලැබුණා .තවත් පොත් කීපයක් අද මම ගත්තා . පොත් බිල ගෙවන්න වුනේ දෙන්නම් කාසි ක්‍රමේට . කෑදර කමට පොත් අරගත්තු නිසා මේ මාසේ විනෝද කටයුතු වෙනුවෙන් පඩියෙන් වෙන්කරන දීමනාව දැන්මම කපා හරින්න වෙනවා .ඒ නිසා ඉදිරි කාලය ඇතුලත කෝපි හැන්දෑවල් , රාත්‍රී වීදි සංචාර ,නාට්‍ය බැලීම් , ඩිනර් මීටින් සියල්ල අවලංගු කරන්න සිද්දවෙනවා . ඒත් මාසේ ඉවරවෙන්න සෑහෙන්න කල තියෙනවා :) 

කොහොම වුනත් තෑගි ලැබුන පොත් දෙකෙන් එකක් වුන "හිම ගිර  භික්ෂුණිය " එදාම හවස ගෙදර යන්නත් කලින් රෝහල් ආලින්දයකට වෙලා වෛද්‍ය හමුව එන තෙක් කල් ගතකරමින් ඉන්න අතරේ ගොඩක් දුරට  කියවලා ඉවර කලා .කවි කදුර කියවන්න කල් ගත්තේ හිතාමතාමයි මොකද ඒක ලිව්ව කතුවරියගේ ආලවට්ටන් කෑලි එක්ක පොත හොඳට රස විඳින්නනම් නිවී සැනසිල්ලේ කියවන්න ඕනේ හිනා වෙන්නත් ඉඩ තියලා .

පොත් තෑගි දුන්නු යාලුවට පස්සේ දවසක මම කවියකුත් ලියලා ඇරියා ඊමේල් එකකින් මෙන්න මෙහෙම 

පේ අයියාත් 
පැජරොයියාත් ගැන 
අපැහැදිලි මිහිරි මතක ඇති
ලියන කියන වචන වල 
නොලිව්ව අරුත් සොයනු හැකි  
රස බර  හමුවීමක්ද 
සැපයට කරුණක්ම වෙයි 


යාලුවත් හැරෙන තැපෑලෙන් කවියකින්ම උත්තර එවලා තිබුණා 

මිහිරි පොදු මතක පොදියක්
දිග හරින්නට 
අප ලද කල් 
මද බව දැනෙන මුදු
ඒ මිහිරි මුලුවෙහි සුව
බෝ කල් සිත රඳනු ඇත


ඒ අපැහැදිලි මතක ඔස්සේ
යටගියාවේ තවත් 
මතකයන් ඉල්පී එත්
ඒ මතක හදේ තෙරපී
අකුරු කරනට
හද කම්පනය කරත්


නුගේගොඩට ඇවිත් දැන් මාස තුනක් විතර ඇති .අලුත් සරසවිය පැත්තේ ගොඩවදින්න ඕනේ වුනත් කල් දම දමා හිටියේ මේ දවස්වල අතේ සල්ලි මදි නිසා .ඒත් එක දවසක් වැඩකරලා , මහන්සිවෙලා , එපා වෙලා , තරහගිහින් සික් ලීව් හාෆ් ඩේ දාලා නුගේගොඩින් ගෙදර ඇවිදන් යද්දි නොදැනිම පය ගෑටුනේ සරසවිය දිහාට . අලුත් සාප්පුවේ ඉස්සරට වඩා ඉඩ කඩ වැඩියි .පොත් දිහා බල බල , පිටු පෙරල පෙරල ඉන්නත් පුලුවන් .මගේ ආසාම වැඩේ කලින් කියවපු රහ පොතක් සොයන් ඒකේ ආසම තැන් වලින් කොටස් කියවන එක .එහෙම පොත් කියවන්නො වෙනුවෙන්ම වෙන් වුන සෝෆා එකකුත් සාපුවේ තියෙනවා .පොත් රාක්ක පීරාලා කැම්පස් ඉන්න කාලෙත් ඉඳන් මේ වෙනකන් මිලට ගන්න බැරිවුන පොත් කීපෙක පිට කවර අතගාලා ඒ කාලෙයි අදයි අතර මිල සසඳලා හූල්ලලා අන්තිමට නතරවුනේ සිබිල් වෙත්තසිංහ මහත්මියගේ පොත් ගාව ."රසවතිත්" ," වෙසක් පහනත් "අතට අරන් කෙලින්ම ගිහින් හරි බරි ගැහුනේ අර සෝෆාවේ .එක හුස්මට පැටියාගේ වෙසක් පහන කියවලා ඉවරකරා .යස අපූරු කතා පොඩ්ඩ .පොඩි ලමයින්ට විතරක් නෙවේ පොඩි එවුන් දිහා බලන වැඩිහිටියන්ටත් හරි වටින උපදෙසක් එක්ක ලියවුන කතාවක් . ඔන්න ඊට පස්සේ රසවතී දිහාට හැරුණා .හනේ අම්මෝ මට හිනාව නවත්වගන්න බෑ . ගිමාරා , රසෝ , නෑනා නෝනා , වාසනා වකුටුපිට , අපේ එක්කෙනා එක්ක මගේ හිනාවට බ්‍රේක් ගහගත්තේ අමාරුවෙන් .හොඳටම කේන්ති පිට  හාෆ් ඩේ සික් ලීව් දාලා ආව මම  පැය දෙකක්    සරසවියේ පොත් කියවලා අන්තිමට ගෙදර ගියේ වෙසක් පහනත් , රසවතිත් මිලට අරන් හිනා වෙවී . 

ආයේම අදත් උදෙන්ම ඔෆිස්  ගිහින් ලොකු වැඩක් ඉවර කෙරුවට පස්සේ මට හිතුනා මොකට මේ හැටි නහිනවද කියලා .ගිය සතියෙත් ඔෆිෂල් හාෆ් ඩේ ගත්තු නිසා මේ සතියේ එහෙම ලීව් දාන එක හරි මදී .ඒ නිසා පොඩි නූල් සූත්තර වැඩක් කලා . හදිසි වෛද්‍ය පරීක්ෂණයකට යන්න වෙනවා කියලා බොස්ගෙන් අවසර අරන් ගෙදර ආව .ආයෙත් සරසවිය පහුකරන්  නුගේගොඩින් පයින් එන්න වුනා .කලින් වගේමයි නොදැනිම නැවතුනේ සරසවියේ තුන්වෙනි මහලේ . 

මේ සැරේ පොත් සැරිසර පටන්ගත්තේ කවි පොත් වලින් ."සක්වා ලිහිණි", "රාජතිලක -ලයනල් හා ප්‍රියන්ත" , "බෝඩිම" අතට අරන් පිටු පෙරලලා ගාන බලලා ආයෙත් රාක්කෙන් තිව්වා . ඒ නුදුරෙම ජනශැති පොත් ගොන්නක්ම .ඒ අතර දිගාමඩුල්ල ගැන ලිව්ව මායා රංජනුත් හිටියා .කොහොම වුනත් මාතර රතු බත් ,කිරි හොදි ,ඇඹුල් තියල් අමතක කරන්න බැරි කමට අප්‍රකට ඒත් රසවත් ජනශැති පොතක් වුන "අපේ ගම මාතර" පොත් ගොන්නට එකතු කරගත්තා. වටයක් කැරකිලා යද්දී නවකතා පැත්තේ සුමිත්‍රා රාහුබද්දගේ පොත් කීපයක්ම තියේ .ඒත් "අග පිපි මල්" නම් නොගෙනම බැරි වුනා . ඔහොම කැරකීගෙන ගිහින් නතරවුනේ ආයෙත් සිබිල් වෙත්තසිංහගේ පොත් ගාව . පොත් ගොඩ ටිකක් අවුස්සද්දී මෙන්න අතට ලැබුනා කාලයක් පුල පුලා කියවන්න බලාගෙන හිටි "සූත්තර පුංචා" .ආයේ දෙපාරක් හිතුවේ නෑ .පොතත් ඩැහැගෙන දිව්වේ අර සෝෆාව ගාවට .ගිහින් හරි බරි ගැහිලා ඔන්න කියවනවා සූත්තර පුංචා .කට කොනක හිනාවකුයි , පොඩි කාලේ ඉඳන්ම රහ පොතක් කියවද්දී ඉබේම යටි තොල තදින් උරන එකයිත් මට නොදැනිම පටන් අරන් කියලා තේරුනේ සෑහෙන්න වෙලාවක් ගියාම . අර පොඩි කාලේ විජය පත්තරේ හිටිය කමිස කොටේකුයි , කලිසන් කොටේකුයි ඇඳගත්තු පුංචා හම්බවුනාම කාටද සතුටු නැත්තේ ?, 

පුංචා හකුරු බෝල කෑව තැනට වෙනකන්ම මාත් පොත් රහ කර කර කියෙව්වා .එක හුස්මට කියෙව්ව පොතේ පෙරවදනේ මා සිත් ගත්තේ මෙන්න මේ කොටස

"දඟකාර වීම පොඩිත්තන්ගේ අයිතියකි. මේ දඟ බෝල වයස්ගත වැඩිහිටියන්ගේ ජීවිත ආලෝක කරන මිණි පහන්ය "

අන්තිමට සූත්තර පුංචවත් අතට අරන් , "දුවන් රැවුලත්" , "කුඩ හොරත්" සොයාගෙන පහල කැෂියර් එකට ගියේ බිල දාන්න .එතකොට තමයි පියවි සිහිය ඇවිත් මතක්වුනේ අතේ සල්ලි නැති වග .ඒ වුනාත් රහ පොත් අතාරින්න ලෝබ කම නිසා දෙන්නම් සල්ලි ක්‍රමේට බිල ගෙවලා සරසවියෙන් ගෙදර ගිය මම එක හුස්මට දුවන රැවුල , සූත්තර පුංචා සහ කුඩ හොරා කියෝලා ඉවර කලා .

ඔන්න තියෙනවා අද වෙනකොට මම ගත්තු පොත් හා මට තෑගි ලැබුණ පොත් .





ප/ලි

මේයින් හත්පෙති මල ගත්තේ නම් දැන් දෙමාසෙකට කලින් යාලුවෙක් එනකන් හන්දියක ලතවෙවී ඉන්නකොට ගොඩ වැදුන පොත් කඩේකින් .