රාජස්තාන් සැරිසර මතක – ජල්දී ජල්දී ජායිපූර්

city palace Jaipur

City Palace Jaipur

Jantar mantar

Hawa mahal in the night

Jal Mahal

අපි ජායිපූර් වලින් බහිනකොට වෙලාව පහුවෙනිද උදේ පහමාරට විතර ඇති. අපේ නවාතැනට ගිහින් කෙටි නින්දකට පස්සේ ඉකමනට නැගිටලා ඇඳ පැලඳගෙන මේ ලෑස්තිය ජායිපූර් නුවර බලන්න යන්න .හරියටම උදේ නවය වෙනකොට කලින් දැනුම් දීලා තිබුණ ටැක්සි රියදුරා ආවා.ඌෂා එයාට ඔක්කොම උපදෙස් දුන්නා. අපි ඌෂත් යෝගේශ් ජීත් රැස්වීමට යන්න "ඉන්ධිරා ගාන්ධි පන්චායතී රාජ් මධ්‍යස්ථානයෙන් බස්සලා ජායිපූර් නගර මන්දිරය නරඹන්න යන්න පිටත්වුනා . ජායිපූර් රාජස්තානයේ වාණිජ අගනුවර .උද්යපූර් සහ ජෝද්පූර් වල නොදුටුව විසාල ගොඩනැගිලි , මංමාවත් ,වාහන තදබදය ,KFC අවන්හල් ජායිපූර් වල දැකගන්න පුලුවන් . ඒත් ඒ හැම එකක්ම අබිබවා ගිය රාජ්පුත් වරුන්ගේ අභිමානයත් මේනුවර රැඳිලා තියෙන වග මම දැක්කා. ජායිපූර් ප්‍රසිද්ධ පින්ක් සිටි , රෝස නගරය නමින් . ඒකට හේතුව දහ අටවන සිඅවසේදී විතර මේ නුවරට ආව එංගලන්ත රජපවුලේ සාමාජිකයෙක් පිලිගන එවකට හිටිය මහරාජා මුලු නුවරම බලකොටු තාප්ප රෝසපාටින් පාටකරවපු නිසා.

ජායිපූර් නගරය ඉදිකෙරුවෙ දාහත්වෙනි සියවසේ දී එවක සිටි දෙවැනි ස්වායි ජායි මාන් සිං මහරාජා විසින් . වාස්තු විද්‍යාව , තාරකා සාස්ත්‍රය , සහ ගණිතය පදනම් කරගෙන ඔහු මේ නුවර ගොඩනැගූ බව තමයි ඉතිහාසයේ ලියවී තියෙන්නෙ .




ප්‍රධාන වීදිය දිගේ ජායි පූර් කෞතුකාගාරය පසුකරගෙන ජායිපූර් සිටි පැලස් , නගර මාලිගා චතුරශ්‍රයෙට ආවා. මහ විසාල මාලිගා අංගණයකට මැදිවුණ සභා සාලා , පරිවාර මාලිගා සහ , කෞතුකාගාරයක් එහි තිබුණා. නුවර වැවේ වලාකුලු බැම්ම සිහිගන්වන වලාකුලු හැඩැති ආරුක්කු සහිත දැවැන්ත පිවිසුම් ද්වාර මගෙ සිත් ගත්තා . මැද පිහිටි සාලාවක ජායිපූර් මහරාජා වරුන් පරිහරණය කල කඩු, කිණිසි, තෝමර , හෙල්ල , තුවක්කු වලින් සමන්විත ආයුධ එකතුවක් ප්‍රදර්ශනයට තබා තිබෙනැවා. ඒ එක්කම ටෙක්ස්ටයිල් ගැලරියක ඔවුන් පරිහරණය කල මල් ලියකම් වලින් අලංකාර වූ ඇඳුම් ආයිත්තම් සංරක්ෂණය කරලා තියෙනවා.මේ තැන් දෙක සංචාරකයන් ගේ සිත් ඇදගත් ස්ථාන .ගොඩක් විදේශිකයන්ට රාජස්තාන් වරුන් පලඳින වර්ණවත් තලප්පා කුහුල දනවන දෙයක් බවට පත්වෙලා . ඒ නිසා ඔවුන් වෙනුවෙන් තලප්පාව පලඳින හැටි කියා දෙන ටර්බන් ඩෙමොන්ස්ට්‍රේශන් එහෙමත් මාලිගාවේ සේවකයන් සිදුකරනවා . මාලිගාව පුරාඅ ඇවිදලා හති වැටුණ මම මහ විසාල මාලිගා අංගණයේ බංකුවක් උඩ වාඩිවෙලා මේ දිහා බලගෙන හිටියෙ පුදුම විනෝදෙන්.සමහර විදේශිකයො තලප්පාව පැලඳගෙන ඡායාරූපත් ගන්නවා.


වට පිට බලනකොට තමයි දැක්කේ මාලිගා පරිශ්‍රය ඇතුලෙ එක පැත්තක තියෙන ඇඳුම් ,අත්කම් භාණ්ඩ එහෙම අලෙවි කරන සාප්පු පෙල . මටත් කුහුලක් ඇතිවුණා ඒ පැත්තෙ කැරකෙන්න . විදේශිකයන් වෙනුවෙන් තියෙන මේවයේ බඩු මිල අධික වග ඌෂා මට කලින්ම කියලා තිබුණේ . එක සාප්පුවකට ඇතුල්වුණ මට අන්තිමට සිද්ධවුනේ සාපුව අයිතිකාරයත් එක්ක කතාවට වැටෙන්න . අන්තිමට මගේ ආගිය තොරතුරු විස්තර කරලා රාජකාරි කාඩ් පතකුත් දෙන්න වුණා. මේ සාප්පු හිමියාගේ නම "ඕම්". මට උවමනා එහි ඇති ඇඳුම් මෝස්තර බලන්න විතරයි කියලා කිව්වත් "ඕම්" නොපැකිලී ඔහුගේ සාපුවේ තියෙන බොහෝ සාරි සහ කුරුතා මට පෙන්වමින් ඒවයේ විස්තර වර්ණනා කලා . ඒ අතරේ මට චායේ බොන්න කියලත් ඇවිටිලි කලා . අන්තිමට චායේ කෝප්පෙකුත් හිස්කරලා ,පසුම්බියෙන් ඉන්දියන් රුපියල් දෙදාහකුත් වැය කරලා අම්මටයි , පොඩි නැන්දටයි සාරි දෙකකුත් , මට කුරුතා දෙකකුත් අරගෙන තම්යි සාප්පුවෙන් පිටවුනේ . මට ඔටු රංචුවක් ඉන්න ට්ෂර්ට් එකකුත් නොමිලෙ ලැබුනා. කොහොමද කස්ටමර් කෙයාර් වල තරම .


නගර මාලිගාවෙන් පිට වුණ මම ඒ අසලම තියෙන ලෝක උරුමයක් හැටියට නම් කරලා තියෙන "ජන්තර් මන්තර්" බලන්න ගියා . මෙතනෙ පුදුම උපදවන තැනක් . ග්‍රහ තරු විශ්වය ගැන කියාදෙන අතීත කලෙ ග්‍රහ ලෝකාගාරයක් වගේ තැනක් . අක්ෂාංස , දේශාංස පිහිටීම මනින ලොකු තැටියක් වගේ රවුම් උපකරණයක් , හිරු පෘථුවිය වටා ගමන් කිරීමේදී ශෘතු අතිවෙන ආකාරය , පෘථුවි බ්‍රමණය සමග පායන තරු රටා , රාශි චක්‍රය ගැන කියන උපකරණ ගොඩක් මෙහි තිබුණා. ජායිපූර් මහරජා වරු ග්‍රහ තරු ශාස්ත්‍ර ගැන ගොඩක් උනන්දුව දැක්වුව පිරිසක් කියලා මම මුලිනුත් කිව්වනේ .ඒ කිට්ටුවම තිබුණ පොත් හල වෙත මගේ සිත ඇදී ගියේ නිතැතින්ම . මේ පොත්හලේ කැරකිලා පොත් පිටු අතරේ රාජස්තානයේත් , රාජ්පුත් වරු සහ ජායිපූර් වල තොරතුරු සොයන්නත් ටික වෙලාවක් ගත්තා.ජායිපූර් මහරාජ වරු පෝලෝ ක්‍රීඩාවේ අති දක්ෂයන් වග මේ පොත් වලින් තමයි මම දැනගත්තේ .රාජතානයේ ගැමි දිවිය විදහා දැක්වෙන වර්ණවත් ඡායාරූප එකතුවක් සහිත පොත් මගේ හිත ගත්තත් ඒ ගැන ආසාව අතාරින්න වුණේ මිල වැඩි නිසා . රාජස්තාන් ජන ගී සහිත සී ඩී තැටියක් නම් ගන්න අමතක කලේ නැහැ.


හිතේහැටියට හැම තැනකම රවුම් ගහලා අන්තිමටම තීරණයකලා නගර මාලිගා චතුරශ්‍රයෙන් සමුගන්න . කාර් පාක් එකට යන්න තියෙන්නෙ ජනාකීර්ණ වීදියක් දිගේ . කඩල කාරයන් , අශ්ව කරත්ත කාරයන් , රික්ශෝ කරුවන් , විසිතුරු බඩු වෙලෙන්දෝ, මේ පාරදිගේ වැහි වැහැලා. මට මතක්වුණේ ගමේ පොලක්.එතන රූකඩ විකුණන මන්නුසයෙකුගෙන් මහරාජා සහ රාණිගේ රූකඩ දෙකකුත් අරගෙන මගේ කුලී රථය ගාවට ආවහම රියදුරා හිනාවෙනවා රූකඩ දෙකකුත් උස්සගෙන එන මම දැකලා.


“මැඩම් ඌෂාජී එස් .එම් .එස් , කෝල් “ කියල රියදුරා කිව්වා. ඔහුට ඌෂා එවලතිබුණ කෙටි පණිවුඩ පෙන්නුවා. මීටිමේ ඉන්න ගමනුත් ඌෂා මා ගැන වදවෙනවා. ඉතින් දන්න හින්දි කලවම් කරලා මම රියදුරාට කිව්ව “බොලෝ මැඩම් ජී මෙරා බොහොත් අච්චා” කියලා .රියදුරා ඌෂගේ උපදෙස් අකුරටම පිලිපැද්ද නිසා ඉසෙල්ලම දවල් කෑමට මාව “කානා” අවන්හලට එක්කගෙන ගියා. ඊලඟට මීටිම ඉවරවෙන වෙලාවට ආයෙත් “ඉන්ධිරා ගාන්ධි පන්චායතී රාජ් “මධ්‍යස්තානයට ගියේ ඌෂත් , යෝගේශ් ජීත් එකතුකරගන්න ..අපි ආයෙත් අපෙ නවාතැනට ගිහින් ටිකක් මහන්සි ඇරලා හවස සාප්පු සවාරියක් ගියා . එන අතරමග “ජල් මහල් “ මන්දිරය නරඹන්න අමතක කලේ නැහැ. "ජල් මහල්" ලොකු විලක් මැද තියෙන පැරණි මාලිගාවක් . හවස් කාලයේ මෙතැන හරි ලස්සනයි . නගරයේ බොහෝ දෙනෙක් විවේක ගන්න එන තැනක් .කඩල කාරයො, චායෙ විකුණන මිනිස්සු , මණි බඩු වෙලෙන්දො පිරිලා ඉන්න තැනක් . අපි චායේ බීල , කඩල කාලා ටිකක් මහන්සි ඇරලා ආයෙත් නවාතැනට පිටත්වුණා. එන තරමග සුන්දර “හවා මහල “ විදුලි ආලෝකයෙන් බැබලෙනවා. පුදුම ලස්සනක් . මේත් නගර මාලිගාවෙ කොටසක් කියලා ඌෂා කිව්වෙ . හිතේ හැටියට "හවා මහල්" වල ඡායාරූප ගත්ත මම ඌෂත් යෝගේශ් ජීත් එක්ක එදා රෑ දහයට විතර ජායිපූර් නුවරට සමුදීලා ජෝද්පුර් බලා යන කෝච්චියට ගොඩවුණා. මේ ගමනෙදී මට "ඇම්බර් බලකොටුව" බලන්න බැරිවුණේ හදිස්සියෙන් ආව ගමනක් නිසා . ඔන්න ඔහොමයි මම "දඩි බිඩි "වේගෙට එහෙම නැත්නම් ඌෂා කියනව වගේ "ජල්දී ජල්දී "කියලා ජායිපූර් නුවර බැලුවෙ.




ප/ලි


ඔන්න කාලෙකට පස්සේ බ්ලොග් ලියන්න ඉඩ ලැබුණේ අද නත්තල් නිවාඩුව දවසේ . මේ බ්ලොග් සටහන තමයි මගෙන් ඔයාලට දෙන නත්තල් තෑග්ග. අහස්ගව්වට එන යන කාටත් ප්‍රීතිමත් සුබ නත්තලක් ප්‍රාර්ථනා කරනවා !!!!